2019 – ROK MONIUSZKOWSKI
Tegoroczny Międzynarodowy Festiwal „Barok na Mazurach” jest rozszerzony, ze względu na przypadającą dwusetną rocznicę urodzin, o twórczość kompozytora polskiego romantyzmu – Stanisława Moniuszki. Największą rolę przywiązuje się do jego twórczości operowej, jednak oprócz sztuk scenicznych warto zwrócić uwagę na jego utwory kameralne, co będzie miało miejsce podczas jednego z koncertów festiwalowych.
Stanisław Moniuszko jest, obok Fryderyka Chopina, najbardziej znaną postacią na gruncie muzyki polskiej XIXw., a jego działalność miała wielkie znaczenie dla rozwoju kultury muzycznej naszego kraju. Jego dorobek operowy obejmował tematykę, która docierała do wszelkich warstw społecznych, bawił i uczył. Następni polscy kompozytorzy, tacy jak Władysław Żeleński, Ignacy Jan Paderewski czy Ludomir Różycki kontynuowali tematykę rodzimą, idąc wyznaczonym przez Moniuszkę szlakiem.
Twórca polskiej opery narodowej urodził się 5. maja 1819r. w Ubielu kolo Mińska. Od lat dziecięcych chłonął muzykę wokalną, fortepianową i organową. W czasie powstania listopadowego rodzina przeniosła się do Mińska. Wtedy też zaczął swoje pierwsze próby kompozytorskie, które przyczyniły się do podjęcia decyzji o studiach muzycznych w Berlinie. Po ukończeniu edukacji ożenił się i objął posadę organisty w kościele świętego Jana w Wilnie. Udzielał również lekcji gry na fortepianie, organizował koncerty, a także skomponował szereg operetek, pieśni, kilka uwertur, cztery Litanie ostrobramskie na chór mieszany i orkiestrę oraz Msza żałobna d-moll na czterogłosowy chór mieszany z towarzyszeniem organów. Zostały wydane cztery z sześciu opublikowanych za życia kompozytora Śpiewników domowych zawierające takie pieśni jak: Prząśniczka, Znasz li ten kraj, czy Pieśń wieczorna. Łącznie Moniuszko napisał 304 pieśni solowe.
Inne wybitne dzieła wykonywane w późniejszych latach to: uwertura fantastyczna Bajka, Sonety krymskie i ballada Pani Twardowska. Nie można też nie wspomnieć o operach takich jak Halka, Straszny dwór, Verbum nobile, Hrabina, Flis, Paria. Warto zwrócić również uwagę na operetki, np. Loteria czy Nowy Don Kiszot, czyli sto szaleństw.
Na rok przed śmiercią Moniuszko napisał podręcznik Pamiętnik do nauki harmonii. Nagły atak serca, który przyczynił się do kresu życia nastąpił 4. czerwca 1872r. w Warszawie, gdzie został pochowany na Cmentarzy Powązkowskim.
Dzisiaj muzyka Stanisława Moniuszki dalej zachwyca, a przedstawienia operowe w coraz to ciekawszych odsłonach przyciągają tłumy.
Pamela Sinicka
EDWIN SZWAJKOWSKI
– pianista, uczył się w Narodowej Szkole Sztuk Pięknych im. M.K. Čurlionisa w Wilnie w klasie fortepianu Vidy Prekeryte, a następnie w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Zenona Brzewskiego w Warszawie. Od 2014 roku student Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Alicji Palety-Bugaj i dr Konrada Skolarskiego. W latach 2015-2017 współpracował z prof. Diną Yoffe w Talent Music Masters we Włoszech. Laureat wielu krajowych i międzynarodowych konkursów (m.in. w Wilnie, Sankt-Petersburgu i Estonii). Brał udział w licznych kursach mistrzowskich, gdzie kształcił swoje umiejętności pod kierunkiem wybitnych profesorów, takich jak Maurizio Moretti, Andrzej Jasiński, Ewa Pobłocka, Katarzyna Popowa-Zydroń, Michael Lewin, Boris Petrushansky, Leonid Margarius, Ramzi Yassa, Nina Seriogina, Mikhail Woskresensky, Tamás Ungár czy Janusz Olejniczak. Jako solista występował w prestiżowych filharmoniach (m.in. w Warszawie, Tallinnie, Wilnie i Sankt-Petersburgu), w Svetlanov Hall w Moskwie, Fazioli Concert Hall we Włoszech, Museo Diocesano w Brescii, a także salach koncertowych w Szwecji i w Chinach.
Brał udział w International Summer Music Festival “Vivace Vilnus” oraz w 69. i 70. Międzynarodowym Festiwalu Pianistycznym Fryderyka Chopina w Dusznikach-Zdroju. Nagrywał dla litewskiego radia LRT. W 2013 roku został nagrodzony przez prezydenta litewskiego za sukcesy artystyczne i działalność koncertową.
ELIZA PTASZYŃSKA (ur. w Olecku) – historyk sztuki, kustosz w Muzeum Okręgowym w Suwałkach. Zajmuje się malarstwem polskim dziewiętnastego wieku, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości powstałej w monachijskim środowisku artystycznym. Opublikowała monografię Alfred Wierusz-Kowalski 1849–1915. Opracowała albumy dotyczące tego artysty (Obrazy w drewnie żłobione. Twórczość Alfreda Wierusza-Kowalskiego w drzeworytach, 2009; Wierusz-Kowalski. Malarstwo, 2015; Alfred Wierusz-Kowalski, 2017) i polskiego malarstwa monachijskiego (Malarze polscy w Monachium, 2005, Egzotyczna Europa. Kraj urodzenia na płótnach polskich monachijczyków, 2015) oraz liczne studia i materiały. Jest kuratorką wielu wystaw malarskich.
Interesuje się dziejami swojego miasta i Prus Wschodnich. Opracowała książki o dziejach Olecka pt. Taka sobie historia. Marggrabowa – Treuburg – Olecko, 2010 oraz Olecko. Historia w stu ilustracjach, 2017. Od 2010 roku prowadzi Olecką Izbę Historyczną.
KAROLINA KARKUCIŃSKA
– absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Opolu w klasie organów mgr Lucyny Glezner – Sun. Studia I i II stopnia ukończyła na Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina w Warszawie w klasie organów prof. Józefa Serafina oraz dr hab. Jarosława Wróblewskiego.
Jest laureatką ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów organowych. Zajęła I miejsce na Przesłuchaniach Ogólnopolskich Uczniów Szkół Średnich w Warszawie (2012r.), II miejsce na I Ogólnopolskim Konkursie Młodych Organistów im J. Karpińskiego w Białymstoku (2010r.) i III miejsce na VI Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej „Per artem ad astra” w Krasnobrodzie (2012r.). Została wyróżniona w Ogólnopolskim Bachowskim Konkursie Organowym w Krakowie (2015r.). Jest półfinalistką IX Międzynarodowego Konkursu Muzyki Organowej im. J. P. Sweelincka w Gdańsku (2015r.). W 2018 roku wraz z Maciejem Wotą zajęła III miejsce na I Międzynarodowym Konkursie Duetów Organowych w Nowym Sączu.
Uczestniczyła w wielu międzynarodowych kursach interpretacji muzyki organowej, które prowadzili m.in. Wolfgang Zerer, Johannes Geffert, Gerhard Gnann, Martin Schmeding, Ulrich Walther, Bernhard Haas. Julian Gembalski, Marek Toporowski.
Jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
QUARTETTO NERO – to młody i dynamiczny kwartet smyczkowy, który swoje intrygujące brzmienie zawdzięcza grze na oryginalnych instrumentach historycznych (lub ich kopiach), z użyciem strun jelitowych i specjalnych smyczków, odpowiednich do muzyki poszczególnych epok. Sprawia to, że zespół znacząco wyróżnia się spośród innych kwartetów zarówno na polskim, jak i zagranicznym rynku muzycznym. Zespół skupia swoją działalność wokół poszukiwania autentycznego brzmienia muzyki epok baroku, klasycyzmu i wczesnego romantyzmu, przy zachowaniu nie tylko odpowiedniego instrumentarium, ale także poprzez interpretację zgodną z historycznymi praktykami wykonawczymi. Szczególne miejsce w repertuarze kwartetu zajmuje muzyka polska z tego okresu, nieczęsto dziś wykonywana.
Quartetto Nero tworzą absolwentki Akademii Muzycznej w Krakowie, Mozarteum w Salzburgu (Austria) oraz Konserwatorium Muzycznego w Bolonii (Włochy). Zespół rozpoczął działalność w 2015 r. w Krakowie i od samego początku kształcił się pod kierunkiem prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch w krakowskiej Akademii Muzycznej. Ponadto uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez prof. Manfredo Kraemera (Escola Superior de Música de Catalunya, Barcelona, Hiszpania).
Quartetto Nero jest laureatem I miejsca i Nagrody specjalnej na konkursie „II Forum Kameralne Muzyki Dawnej” w Poznaniu (2016), a także finalistą międzynarodowego konkursu zespołów kameralnych muzyki dawnej XVIII. Biagio-Marini Wettbewerb w Neuburgu w Niemczech (2017). Zespół prowadzi ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą. W 2017 r. odbyła się pierwsza trasa koncertowa kwartetu w Wielkiej Brytanii. Ponadto zespół występował m.in. podczas Kraków Bach Festiwal (2017), Międzynarodowego Festiwalu Gitarowego w Modrej (Słowacja, 2017), Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej ECOS w Hiszpanii (jako zespół-rezydent, 2018), a także podczas serii koncertowej Fringe w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej w Utrechcie (Holandia, 2018). W 2019 r. Quartetto Nero nawiązało współpracę z festiwalem muzyki dawnej Misteria Paschalia, co zaowocowało serią trzech koncertów: prologiem do festiwalu (Early Music Day) oraz koncertami w ramach Kromer Biecz Festival i festiwalu Musica Poetica. W 2019 roku członkinie kwartetu zostały stypendystkami programu Młoda Polska.
Quartetto Nero:
Agata Habera | skrzypce
Paulina Woś | skrzypce
Anna Wieczorek | altówka
Katarzyna Cichoń | wiolonczela
AGATA HABERA
– jej fascynacja muzyką dawną i wykonawstwem historycznym jest wynikiem zamiłowania do poszukiwania i odkrywania autentycznego brzmienia muzyki minionych epok. Do kręgu szczególnych zainteresowań artystki należy wykonawstwo dzieł z epoki romantyzmu na instrumencie historycznym z użyciem strun jelitowych, przeciwstawiające się nurtowi współczesnej praktyki wykonawczej. Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Magdaleny Szczepanowskiej i dr Oriany Masternak (2015) oraz w klasie skrzypiec barokowych prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch i dra Zbigniewa Pilcha (2018). Swoje umiejętności w zakresie gry na skrzypcach barokowych doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Lucy van Dael, Leili Schayegh, Alessandra Tampieriego i Olivera Webbera. W 2014 roku została wybrana do uczestnictwa w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej w Świdnicy, podczas której współpracowała z muzykami Akademie für Alte Musik Berlin. Jako solistka, kameralistka i muzyk orkiestrowy występowała na wielu lokalnych i międzynarodowych festiwalach muzyki dawnej – m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Bachowskim w Świdnicy, festiwalu Muzyka w Raju, Festiwalu Mozartowskim w Warszawie, Szczecińskim Festiwalu Muzyki Dawnej, festiwalu Dni Bachowskie i Kraków Bach Festiwal. Związana jest z orkiestrą Musicae Antiquae Collegium Varsoviense i Konfraternia Caper Lublinensis. Współpracowała też m.in. z Gabrieli Consort&Players, Wrocławską Orkiestrą Barokową i orkiestrą Kore. Dokonała licznych nagrań płytowych, a w dorobku jej ożywionej działalności koncertowej znajdują się występy w Chinach i większości krajów Europy.
PAULINA WOŚ
– absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Magdaleny Szczepanowskiej i w klasie skrzypiec barokowych prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch i dra Zbigniewa Pilcha. Interesuje się muzyką różnych epok – od wczesnego baroku po muzykę najnowszą. W zakresie muzyki barokowej doskonaliła swoje umiejętności pod kierunkiem mistrzów tego gatunku, takich jak: Lucy van Dael, Alessandro Tampieri, Joshua Rifkin, Paul Esswood, Olivier Webber. W 2016 roku podczas Festiwalu Mozartowskiego miała okazję współpracować z muzykami zespołu Il Giardino Armonico. Występowała na festiwalach muzyki dawnej m.in.: Festiwalu Bachowskim w Świdnicy, Kraków Bach Festiwal, Annum Festival, Festiwalu wędrownym Na Gotyckim Szlaku, Międzynarodowym Festiwalu Gitarowym w Modrej na Słowacji. Współpracuje z zespołami: Orkiestrą Fundacji Akademia Muzyki Dawnej, Il Giardino d’Amore, Capella di Ospedale della Pieta, Cornu Copie.
Szczególne miejsce w jej repertuarze zajmuje muzyka współczesna. Wykonuje i prawykonuje utwory zarówno młodych kompozytorów, jak i uznanych twórców. Wraz z zespołem Spółdzielnia Muzyczna i kwartetem smyczkowym Sine Nomine Ensemble brała udział w festiwalach muzyki współczesnej: Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, Elementi, Audio Art Festival, Kody w Lublinie.
ANNA WIECZOREK
– specjalizuje się w wykonawstwie historycznie poinformowanym i spełnia się przede wszystkim w wykonywaniu muzyki kameralnej. Jako skrzypaczka i altowiolistka barokowa współpracuje z zespołami: Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Il Giardino d’Amore, Cappella dell’Ospedale della Pietà, Pulcinella Orchestra, Cornu Copiae. W roku 2017 była stypendystką programu orkiestrowego fundacji Academia Montis Regalis Onlus, a od roku 2018 jest stypendystką programu orkiestrowego Theresia Youth Orchestra. Koncertowała m.in. w Polsce, Holandii, Francji, Niemczech, Austrii, Słowacji, Czechach, Włoszech, Hiszpanii, Rosji, Wielkiej Brytanii i USA oraz występowała w czasie festiwali: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej w Utrechcie w Holandii, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej ECOS w regionie Sierra Espuña w Hiszpanii, Mantuański Festiwal Muzyki Kameralnej “Trame Sonore” w Mantui we Włoszech, „Innsbrucker Festwochen der Alten Musik” w Innsbrucku w Austrii, Międzynarodowy Festiwal Gitarowy w Modrej na Słowacji, Wratislavia Cantans, Festiwal Mozartowski w Warszawie, Międzynarodowy Festiwal Bachowski w Świdnicy, krakowski festiwal Dni Bachowskie. W międzyczasie współpracowała z muzykami takimi, jak m.in.: Enrico Onofri, Chiara Banchini, Alfredo Bernardini, Joshua Rifkin, Emma Kirkby, Olivia Centurioni, Suzanne Scholz, Oliver Webber, Ophélie Gaillard, Benjamin Bayl, Friedrich Heider, Manfredo Kraemer. Razem z zespołem Il Giardino d’Amore odbyła w 2016 roku trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych (San Diego, Chicago, Syracuse, Rochester, Nowy Jork). Brała udział w nagraniu płyt: “Enemies in Love” z zespołem Il Giardino d’Amore (2016), “Dialogi” na głosy i instrumenty Ippolito Ghezzi’ego z bolońskim zespołem Cappella Musicale di San Giacomo Maggiore (2017) oraz “Franciszek Lilius – OPERA OMNIA” z zespołami OCTAVA ensemble & Collegium Copernicus (2018). Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch oraz dr Teresy Piech (2018, tytuł magistra sztuki), natomiast w roku 2016-2017 w ramach programu wymiany studenckiej Erasmus+ studiowała w Conservatorio di Musica G. B. Martini w Bolonii we Włoszech pod okiem Prof. Enrico Gatti’ego.
KATARZYNA CICHOŃ
– absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Adama Klocka oraz Teresy Kamińskiej oraz Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu, Austria, w klasie kameralistyki prof. Johannesa Meissla. W 2018 ukończyła z wyróżnieniem Mozarteum Universität w Salzburgu,Austria, w klasie wiolonczeli barokowej Marco Testori. Swoje solowe umiejętności doskonaliła ponadto pracując pod kierunkiem Tomasza Strahla, Kazimierza Michalika, Kristin von der Goltz, Surena Bagratuni, Marcello Scandelli,Włochy, Bruno Cocseta. Jako kameralistka brała udział w licznych festiwalach, m.in.: Oudemuziek Festival w Utrechcie (Holandia), Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, 20° Festival Quartetto d’Archi (Włochy), Internationales Klassikfestival im Allgau-Oberstdorfer Musiksommer (Niemcy), Tartini Festival w Piranie (Słowenia), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Nowej w Darmstadt (Niemcy), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Mozartwoche (Austria), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej ECOS (Hiszpania). Grała w najważniejszych salach koncertowych, m.in. Carnegie Hall w Nowym Yorku, Mozarteum Großer Saal w Salzburgu, Musikverein oraz Konzerthaus w Wiedniu, Wuhan Qintai Concert Hall w Wuhan, Forbidden City Concert Hall w Pekinie. W 2012 roku jako członkini kwartetu smyczkowego Amber Quartet uzyskała nagrodę specjalną dla najlepszego zespołu kameralnego Oberstdorfer Musiksommer Festival im Allgau (Niemcy). Katarzyna Cichoń na stałe związana jest z orkiestrą Musicae Antiquae Collegium Varsoviense (Warszawa). Współpracuje z Capellą Cracoviensis (Kraków), Wrocławską Orkiestrą Barokową, Orchestrą 1756 (Salzburg), Orchester Wiener Akademie (Wiedeń). Od 2018 roku jest solistką Bach Consort Wien (Austria). Od 2012 roku Katarzyna Cichoń współtworzy orkiestry barokowe: Il Giardino d’Amore oraz Cappellę dell’Ospedale della Pietà, z którymi odbyła kilka tras koncertowych (Stany Zjednoczone, Kanada, Norwegia, Chiny), a także dokonała licznych nagrań płytowych („Amor Sacro Amor Profano”, „Carnevale di Venezia”, „Cantates et Petits Macarons”, „The Heart of Europe”).
OLGA PASIECZNIK
– polska śpiewaczka (sopran) pochodzenia ukraińskiego. Po studiach w Instytucie Pedagogicznym w Równem ze specjalnością muzyczno-pedagogiczną, kontynuowała studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie i w Konserwatorium Kijowskim (1996) ze specjalnością śpiewu operowego. Laureatka wielu międzynarodowych konkursów. Została wyróżniona znaczącymi nagrodami w Polsce –Fryderyk „za najlepsze nagrania solowe” w 1997 i 2004 roku, nagrodą Orfeusz festiwalu „Warszawska Jesień” (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2001) oraz Nagrodą im. Andrzeja Hiolskiego (2004) za najlepszą kobiecą rolę operową (Melizanda w operze Debussy’ego – Peleas i Melizanda, Teatr Wielki – Opera Narodowa). W 2005 i 2010 roku została nominowana przez międzynarodowy magazyn operowy Opernwelt do tytułu „Najlepsza śpiewaczka sezonu artystycznego” za rolę Almireny (Händel – Rinaldo) i Roxany (Szymanowski – Król Roger). W 2006 roku artystka otrzymała także nagrodę monachijskiego festiwalu Opernfestspiele, w 2007 – nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida.
Jest etatową artystką Warszawskiej Opery Kameralnej. Ma na swoim koncie ponad 40 partii w operach od Monteverdiego, przez Mozarta, Verdiego, Debussy’ego, po kompozytorów współczesnych (m.in. wykonywała utwory pisane specjalnie dla niej przez Krzysztofa Knittla, czy Pawła Szymańskiego Qudsja Zaher). Występuje także w repertuarze kameralnym oraz w recitalach m.in. z rosyjskimi i ukraińskimi pieśniami. Koncertuje po krajach Europy m.in. Opéra Bastille (Paryż), Concertgebouw (Amsterdam), Palais des Beaux-Arts (Bruksela), Konzerthaus (Berlin), Auditorio Nacional de Música, Teatro Real (Madrid), Bayerische Staatsoper (Monachium), Theater an der Wien, Opera Flamandzka (Antwerpia), Grand Théâtre de Genève, Opery Narodowe w Warszawie i Helsinkach.
Współpracowała z licznymi orkiestrami i instytucjami polskimi (m.in. z Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia) oraz zagranicznymi (m.in. Narodową Orkiestrą Symfoniczną Belgii, Narodową Filharmoniczną Orkiestrą Rosji, The English Concert, European Union Baroque Orchestra oraz Orchestre National de France). Współpracowała też z licznymi dyrygentami, m.in. René Jacobsem, Heinzem Holligerem, Jerzym Maksymiukiem, Johnem Nelsonem, Krzysztofem Pendereckim oraz Antonim Witem.
Prowadziła klasę mistrzowską śpiewu podczas Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie oraz kursy interpretacyjne dla studentów Akademii muzycznych w kraju.
Ma w swoim dorobku fonograficznym ponad 50 CD i DVD, które nagrała m.in. dla firm Dabringhaus und Grimm, Harmonia Mundi, Naxos i Opus 111.
KACPER SZELĄŻEK
– kontratenor, ukończył studia wokalne w 2016 na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina w Warszawie w klasie śpiewu prof. Artura Stefanowicza. Debiutował w 2013 w partii Nerona w Koronacji Poppei C. Monterverdiego, którą z wielkim sukcesem wykonywał w Collegium Nobilium w Warszawie a w 2015 w Salle Franc Martin Auditorium w Genewie.
W 2013 jako najlepszy młody muzyk roku otrzymał od Polskiego Radia propozycję nagrania utworów Szymanowskiego oraz reprezentowania Polski na Konkursie Młodych Talentów EBU w Bratysławie (International Forum of Young Performers New Talent). Od tego momentu występował m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Teatro Ristori w Weronie, Teatro Thalia w Lisbonie, Sali Koncertowej Muzeum Puszkina w Moskwie, Warszawskiej Operze Kameralnej, Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, na Festiwalu Dramma per Musica w Teatrze Stanisławowskim w Łazienkach Królewskich w Warszawie, Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie.
W swoim repertuarze posiada takie role jak Neron w Koronacji Poppei C. Monteverdiego i w Agrippinie G.F. Haendla, Bertarido w Rodelindzie G. F. Haendla, Ariodante w Ariodante G. F. Haendla, Gilada w Farnace A. Vivaldiego, Eliogabaldo w Eliogabaldo F. Cavallego jak również partie oratoryjne i kantatowe, m.in. pasje J. S. Bacha, kantaty G. F. Haendla, N. Porpory czy A. Vivaldiego. Artysta posiada także duży repertuar pieśniarski.
W maju 2016 otrzymał nagrodę Carlo Maria Giulini’ego na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. W sezonie 2017/18 artysta wystąpił m.in. w Operze w Amsterdamie w La morte d’Orfeo F. Landiniego pod dyrekcją Christophe Rousset i z orkiestrą Les Talens Lyriques oraz w NOSPR w Katowicach z recitalem arii operowych.
Sezon 2018/19 Kacper Szelążek rozpoczął wykonaniem partii Gilada w Farnace A.Vivaldiego w Teatrze Stanisławowskim w Warszawie a następnie wystąpił w partii tytułowej w Juliuszu Cezarze G.F. Haendla w Teatrze Wielkim w Poznaniu pod dyrekcją Paula Esswooda.
W 2019 roku artysta zadebiutuje na Boston Early Music Festiwal w nowo odkrytej operze Agostino Steffaniego Orlando generoso w roli Medora (opera zostanie nagrana dla firmy Erato) oraz wystąpi w roli Eunuco w La Finta Pazza Francesco Sacratiego, w produkcji Opery w Dijon pod dyrekcją Leonardo Garcia Alarcona, z dalszymi przedstawieniami w Genewie i Versailles. Ponadto we wrześniu 2019 artysta wystąpi w partiach Narciso w Agrypinie i Tolomeusza w Juliuszu Cezarze G. F. Haendla w produkcji zespołu muzycznego Les Telens Lyriques pod dyrekcją Christophe Rousset w Theâtre des Champs Elysées w Paryżu i na Festiwalu Enescu w Bukareszcie.
Orkiestra barokowa ALTBERG ENSEMBLE jest młodym zespołem powstałym w 2017 roku z inicjatywy Jakuba Kościukiewicza, wiolonczelisty specjalizującego się w historycznym wykonawstwie muzyki baroku, wykładowcy AM w Łodzi, muzyka m.in. Wrocławskiej Orkiestry Barokowej, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense oraz Royal Baroque Ensemble.
Debiut zespołu miał miejsce podczas XVIII festiwalu Kolory Polski. Altberg Ensemble uświetniał obchody 800-lecia Piotrkowa Trybunalskiego koncertując w zabytkowym gmachu Trybunału Koronnego. Powstanie łódzkiej orkiestry barokowej zostało docenione przez łódzkie środowisko artystyczne, co zaowocowało nominacją i zwycięstwem w plebiscycie magazynu kulturalnego Kalejdoskop na „najbardziej wystrzałowe wydarzenie kulturalne w 2017 roku”. Grupa została uhonorowana Armatką Kultury 2017.
W 2018 roku zespół wystąpił między innymi w Filharmonii im. A. Rubinsteina w Łodzi, a także prowadzony przez wybitnego szwajcarskiego klawesynistę, organistę i dyrygenta Jörga-Andreasa Böttichera wziął udział w cyklu 200 Kantat Bacha na 200-lecie Uniwersytetu Warszawskiego.
Projekt Altberg Ensemble ma na celu zintegrowanie środowiska wyróżniających się muzyków oraz absolwentów łódzkiej Akademii Muzycznej, a także umożliwienie zapoznania się z ich kunsztem publiczności całego regionu i kraju.
Wszyscy członkowie zespołu grają na instrumentach z epoki baroku (oryginalnych bądź ich wiernych kopiach), używają strun jelitowych i smyczków barokowych. Stosują również historyczne praktyki wykonawcze. W zależności od potrzeb repertuarowych zespół poszerzany jest o zaproszonych muzyków gościnnych. Repertuar zespołu obejmuje kameralne i orkiestrowe dzieła instrumentalne oraz wokalno-instrumentalne XVII i XVIII wieku.
Nazwa zespołu inspirowana jest postacią Emmy Altberg (1889-1983), klawesynistki i pianistki zafascynowanej muzyką dawną. Po II wojnie światowej otworzyła i prowadziła w PWSM w Łodzi pierwszą klasę klawesynu.
DYREKTOR ARTYSTYCZNY FESTIWALU
PAWEŁ CZEKAŁA
– bas, absolwent Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Kazimierza Pustelaka. Urodzony w Olecku na Mazurach. Śpiew studiował na Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie Stanisława Heimbergera, na UMFC w Warszawie u prof. Edmunda Kossowskiego. Dyplom ukończenia studiów wokalnych uzyskał z wyróżnieniem na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Kazimierza Pustelaka. Dalszą edukację kontynuował na stażu pod kierunkiem prof. Artura Stefanowicza. Stale współpracuje wokalnie z Olgą Pasiecznik. Ukończył kursy wokalne pod kierunkiem prof. Ryszarda Karczykowskiego, Jana Van Elsackera, Kai Wessela, Rudolfa Piernaya, Izabeli Kłosińskiej, Mai Nosowskiej. Występował na scenach Teatru Wielkiego, Teatru Collegium Nobilium, Filharmonii Świętokrzyskiej, Warszawskiej Opery Kameralnej, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Gdańsku, Polskim Radio, Operze Wrocławskiej.
W swoim repertuarze posiada zarówno partie operowe jak i liczne dzieła oratoryjne. Wykonywał: Requiem oraz Mszę Koronacyjną W.A. Mozarta, Stabat Mater J. Haydna, Stabat Mater G. Rossiniego, Siedem Ostatnich Słów Chrystusa na Krzyżu J. Haydna, kantaty J.S. Bacha, partię Gremina w operze Oniegin P. Czajkowskiego, partię Komandora w operze Don Giovanni W.A. Mozarta, partię Seneki w operze Koronacja Poppei C. Monteverdiego, partię Garibalda w operze Rodelinda G.F. Händla, partię Pigwy w operze Sen nocy letniej B. Brittena, partię Bartłomieja w wodewilu Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale J. Stefaniego, partię Prospera w operze Burza H. Purcella, partię Capellio w operze Capuleti e Montecchi V. Belliniego. Współpracował z dyrygentami: Martą Kluczyńską, Rafałem Janiakiem, Dariuszem Zimnickim, Januszem Przybylskim, Jackiem Rogalą, Janem Łukaszewskim, Piotrem Wajrakiem, Władysławem Kłosiewiczem, Marcinem Nałęcz-Niesiołowskim.
PAMELA SINICKA
– absolwentka Wydziału Wokalnego Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. w Suwałkach. Tytuł magistra sztuki, specjalność: teoria muzyki, otrzymała na Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku. Obecnie nauczyciel przedmiotów teoretycznych w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Suwałkach oraz w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Ełku. Należy do Suwalskiego Chóru Kameralnego „Viva Musica” pod dyrekcją Grzegorza Bogdana oraz współpracuje z polskimi grupami rekonstrukcyjnymi, m.in. Towarzystwem Stanisławowskim, gdzie śpiewa muzykę XVII i XVIII wieku. Od 2018 roku jest Sekretarzem Suwalskiego Towarzystwa Muzycznego im. Emila Młynarskiego.