Archiwum kategorii: O artystach

La Villanesca – powstała pierwotnie w 2009 roku w Holandii. Założył ją hiszpański skrzypek Enrique Gomez-Cabrero Fernández, szukający sposobu na wyrażenie swojej muzycznej pasji i na przybliżenie ludziom muzyki dawnej. Przez wiele lat La Villanesca koncertowała głównie w Holandii i we Włoszech, biorąc również udział w międzynarodowych festiwalach takich jak Festivale Antiqua Manent (Włochy), Kasteel Concerten czy Fringe Festival Utrecht (Holandia). W 2019 roku zespół osiadł na stałe w Polsce, gdzie koncertował m.in.: na Dolnym Śląsku, czy Mazurach. Od 2022 współpracuje z Handel Opera Academy, z którą wystawił opery Giulio Cesare oraz Alcina G. F. Händla.

Zespół wystąpi w składzie: Enrique Gomez-Cabrero Fernandez (skrzypce barokowe), Helmut Riebl (skrzypce barokowe), Joanna Klisowska (śpiew), Elżbieta Kaluchiewicz (wiolonczela barokowa) i Karolina Michalska (klawesyn).

Enrique Gomez-Cabrero Fernández – założyciel i dyrektor artystyczny zespołu La Villanesca, ukończył szkołę muzyczną w klasie skrzypiec w Madrycie, a następnie kontynuował studia w klasie skrzypiec barokowych w Koninklijk Conservatorium w Hadze. W trakcie swojej kariery grał z wieloma zespołami, między innymi Wrocławską Orkiestrą Barokową, La Ritirata, Banchetto Musicale czy Baroque Orchestra of the Netherlands. Wielokrotnie był koncertmistrzem i solistą w Contrasto Armónico, z którym nagrał ponad 15 płyt. Jest założycielem, dyrektorem artystycznym oraz dyrygentem Handel Opera Academy.

Helmut Riebl jest absolwentem pedagogiki muzycznej ukierunkowanej na skrzypce w Hochschule für Musik München (Niemcy, 1997) oraz dyrygentury chóralnej i skrzypiec barokowych w Królewskim Konserwatorium w Hadze (Holandia, 2003). Odbył liczne tournée jako solista w Europie i Ameryce, występując m.in. z Dutch Bach Society (Utrecht), Amsterdam Baroque, Das neue Orchester (Kolonia), New York Baroque i Le Tendre Amour (Barcelona). Prowadzi kursy mistrzowskie i kursy muzyczne w całej Europie, a od 2011 roku pracuje jako skrzypek w Nieuwe Philharmonie Utrecht.
Od 2015 roku pracuje jako sound designer i kompozytor muzyki do gier wideo dla multimedialnego studia ImpulsLab w Krakowie. We własnej firmie Arcomania tworzy kopie historycznych smyczków, dokonuje napraw i prowadzi kursy własnoręcznego tworzenia smyczków.

Joanna Klisowska – to uznana śpiewaczka, sopranistka i pedagożka. Ukończyła studia wokalne na Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, a następnie kontynuowała swoją edukację w zakresie wykonawstwa muzyki dawnej w Mediolanie oraz Trossingen. Specjalizuje się w wykonywaniu muzyki z epoki baroku i klasycyzmu. Prowadzi aktywne życie koncertowe, współpracując z wieloma zespołami i wykonawcami zarówno w Polsce, jak i za granicą, oraz występując w ramach festiwali takich jak: Wratislavia Cantans, Lucerne Festival, Utrecht Early Music Festival, Festival Ambronay, Festival di Musica Barocca do Rovigno.

Elżbieta Kaluchiewicz – to absolwentka Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu w klasie violi da gamba oraz wiolonczeli barokowej. Występowała wielokrotnie wraz z Akademicką Orkiestrą Barokową i Międzyuczelnianą Orkiestrą Barokową na terenie całej Polski oraz jako kameralistka z zespołami muzyki dawnej, m.in.: Lausitzer Baroque Ensemble i Luthien Consort. Obecnie na stałe współpracuje z zespołem La Villanesca oraz Handel Opera Academy.

Karolina Michalska – ukończyła studia w klasie klawesynu na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W 2018 we Włoszech otrzymała I nagrodę w kategorii Wanda Landowska Prize oraz I nagrodę w kategorii wiekowej 21-24 lat. Występowała m.in.: podczas 52. Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans, Akademii Mozartowskiej, Akademii Latynoamerykańskiej. Od momentu ukończenia studiów zatrudniona na macierzystej uczelni, a także współpracuje na stałe z zespołem La Villanesca oraz podczas projektów Handel Opera Academy.

Wojciech Popielarz – gitarzysta, kompozytor, absolwent Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie gitary prof. Jana Paterka. Studiował także na wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w tejże uczelni. Nauczyciel dyplomowany w ZPSM I i II st. w Ełku. Od 2019 nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie Filia w Ełku.

Koncertował w 13 krajach Europy i USA. Obok recitali solowych i autorskich – wykonuje muzykę kameralną. Jako solista wykonywał koncerty z orkiestrami: Filharmonii Dolnośląskiej, Filharmonii Częstochowskiej, Filharmonii Kameralnej im W. Lutosławskiego w Łomży, Filharmonii w Grodnie na Białorusi, w Siauliaj na Litwie, Orkiestrą Connecticut Virtuosi w Hardford USA. Współpracował z takimi dyrygentami jak: Jerzy Salwarowski, Jan Miłosz Zarzycki, Dariusz Tabisz, Adrian Sylven Mackiewicz, Borisas Traubas. Koncertuje na lutniczym instrumencie (CUSTOM) z pracowni mistrzowskiej Jerzego Wysockiego z Krakowa oraz gitarze historycznej z 1830 roku z Monachium. Muzykę dawną wykonuje natomiast na lutni z 1800.

Brał udział w kursach mistrzowskich u takich artystów jak: Frederico Zigante (Francja), David Tannenbaum (USA), Jorge Cardoso (Hiszpania), Jad Azkoul (Izrael), Jerzy Nalepka, Alina Gruszka, Tomasz Zawierucha (Polska). Największym sukcesem wykonawczym było Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie w Fivizzano (Włochy 2002) oraz tamże I miejsce w duecie z Algimantasem Pauliukevicius z Wilna w 2003. Nagrywał dla TVP PR I, TVP Białystok, RAI – 3, TV-Litwy, a także mediów lokalnych.

Działalność kompozytorska – za trzyczęściowy utwór „Sonatina Wiosenna G dur op.2” w 2015 r. otrzymał pierwszą nagrodę na konkursie kompozytorskim „Renesans gitary”. Pisze miniatury, etiudy, formy klasyczne, muzykę programową, fingerstyle, muzykę teatralną, a także piosenki wraz z tekstami. Napisał m.in. muzykę do spektaklu „Tryptyk Rzymski”, opartego na poezji Jana Pawła II. W 2019 w wydawnictwie Absonic ukazał się drukiem pierwszy zbiór nut pt. „Uśmiechnij się”.

Istotną rolę w działalności W. Popielarza odgrywa pedagogika. Prowadzona przez niego orkiestra gitarowa (40 osób) złożona z większości uczniów ZPSM I i II st i Studium Muzycznego koncertowała wielokrotnie na festiwalach w Niemczech, Rosji, Białorusi, Włoszech, Litwie, Francji i Watykanie.

Anna Krzysztofik-Buczyńska

Ukończyła z wyróżnieniem: PSM I st. im. I. J. Paderewskiego w Tarnowskich Górach w klasie fortepianu mgr H. Gacki-Krzysztofik, OSM I i II st. w Bytomiu w klasie mgr M. Zegalskiej oraz studia magisterskie i podyplomowe w Filii AMFC w Białymstoku w klasie prof. J. Kadłubiskiego. Naukę gry na klawesynie rozpoczęła w Filii AMFC w Białymstoku pod kierunkiem prof. P. Wilczyńskiego, a następnie u mgr E. Adamczyk. W 2008 roku ukończyła z wyróżnieniem jednolite studia magisterskie na UMFC Wydział w Białymstoku w klasie klawesynu prof. L. Stawarz. W roku 2015 uzyskała tytuł doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka na podstawie rozprawy doktorskiej „Między klawesynem a fortepianem – różnice w interpretacji na podstawie wybranych utworów”. Pracuje na stanowisku adiunkta w Filii UMFC w Białymstoku, prowadząc klasę klawesynu oraz zajęcia związane z tematyką wykonawstwa muzyki dawnej.

Jest współzałożycielką Zespołu Muzyki Dawnej CONSORT 415, z którym występuje jako solistka i kameralistka, realizując partie klawesynu i pozytywu. Jako muzyk orkiestrowy pracuje w Orkiestrze Symfonicznej Opery i Filharmonii Podlaskiej im. St. Moniuszki w Białymstoku, realizując tam partie fortepianu, klawesynu, czelesty, organów oraz elektronicznych instrumentów klawiszowych. Jako korepetytor pracuje w OIFP-ECS w Białymstoku przy realizacji oper, operetek, musicali oraz bajek muzycznych. Dzięki grze na kilku instrumentach wykonuje muzykę od XVI-wiecznej do współczesnej. Twórca kanału muzycznego na YouTube, popularyzującego muzykę dawną – Buczyńscy Baroque Music.

Amadeusz Michał Buczyński – absolwent Podstawowej Szkoły Muzycznej w Elblągu w klasie skrzypiec Mariana Wójcickiego oraz Liceum Muzycznego w Elblągu w klasie skrzypiec Jerzego Hazuki. Ukończył jednolite studia magisterskie na Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie Filia w Białymstoku w klasie prof. Stanisława Kuka. Laureat wielu konkursów skrzypcowych, m.in. II nagroda na Pomorskich Spotkaniach Muzycznych w Szczecinie, III nagroda na Ogólnopolskich Przesłuchaniach w Elblągu. Uczestniczył w kursach skrzypcowych u wybitnych profesorów m.in. Mirosława Ławrynowicza, Jadwigi Kaliszewskiej, Krzysztofa Węgrzyna, Wolfganga Marschnera, Ariane Mathaus. Obecnie jest członkiem Orkiestry Opery i Filharmonii Podlaskiej-ECS im. St. Moniuszki w Białymstoku. W trakcie studiów rozwijał swoje zamiłowanie do muzyki dawnej, pracując w różnych zespołach z Bożenną Sawicką, Agatą Sapiechą, Lilianną Stawarz, Cezarym Szyfmanem, Markiem Toporowskim i Piotrem Wilczyńskim. Jest koncertmistrzem założonego przez siebie w 2002 roku Zespołu Muzyki Dawnej CONSORT 415. Jako prowadzący ma w swoim dorobku operę Pimpinone G. Ph. Telemanna, fragmenty oper Rinaldo i Alcina G.F. Händla, The Fairy Queen H. Purcella, Mszę Es-dur St. Moniuszki, cykl koncertów skrzypcowych Cztery Pory Roku A. Vivaldiego (także w wersji barokowo-jazzowej, którą współtworzył z saksofonistą Piotrem Baronem) oraz wiele innych dzieł instrumentalnych i wokalno-instrumentalnych kompozytorów epoki baroku i klasycyzmu. Twórca kanału muzycznego na YouTube, popularyzującego muzykę dawną – Buczyńscy Baroque Music. Amadeusz Buczyński gra na skrzypcach francuskiego lutnika Jean-Baptiste Grand-Gerarda z przełomu XVIII i XIX wieku.

DYREKTOR ARTYSTYCZNY FESTIWALU

Jacek Brzoznowski – ukończył z wyróżnieniem dyrygenturę symfoniczno-operową w Akademii Muzycznej im. S.Moniuszki w Gdańsku. Studiował w klasie prof. W. Rajskiego oraz prof. R. J. Delekty. Zdobył I miejsce na I International Academy and Competition of Orchestra Conducting w Portugali (Estoril, 2020). Otrzymał III Nagrodę na II Ogólnopolskim Konkursie Studentów Dyrygentury im. A.Kopycińskiego we Wrocławiu (2017), a także Nagrodę Orkiestry Kameralnej oraz Nagrodę Specjalną za najciekawszą interpretację partytury współczesnej. Wystąpił jako najmłodszy uczestnik w X Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. G. Fitelberga. Jest finalistą Lanyi International Conducting Competition (Subotica, Serbia, 2021) oraz półfinalistą I European Union Conducting Competition (Pazardżik, Bułgaria, 2018). Wraz z Cappellą Gedanensis dokonał dwukrotnie nagrań płytowych z kompozycjami i aranżacjami K. Wileńskiego dla „Dziennika bałtyckiego”, a także brał udział w nagraniu realizowanym dla Telewizji Polskiej. Dyrygował w Polsce i za granicą – na Węgrzech, w Czechach, Portugalii, Włoszech, Bułgarii. W 2021 roku objął kierownictwo muzyczne podczas prapremiery opery „La forza del merito” Marcella di Capua, która zrealizowana została w Filharmonii Podkarpackiej w ramach jubileuszowego 60. Muzycznego Festiwalu w Łańcucie. W 2022 r. współpracował przy premierze „Alicji w Krainie Czarów” (Zych/Bondara) w Operze Nova w Bydgoszczy. Dzięki programowi Instytutu Muzyki i Tańca w sezonie 2017/2018 pełnił funkcję dyrygenta-rezydenta w Cappelli Gedanensis, z którą stale koncertuje. W latach 2018-2021 współpracował z Operą Bałtycką w Gdańsku, w której prowadził spektakle oraz pełnił funkcję asystenta dyrygenta. Uczestniczył w wielu kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich dyrygentów jak: Jose Maria Florencio, Alim Shakh, George Tchitchinadze, Nikolay Lalov, Roberto Gianola, Paweł Kotla, Jerzy Salwarowski, Rafał Jacek Delekta. Ponadto występował także m.in. z: Orquestra de Câmara de Cascais e Oeiras (Portugalia), Orkiestrą Filharmonii Morawskiej (Czechy), Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Polską Filharmonią Kameralną w Sopocie, Elbląską Orkiestrą Kameralną, Orkiestrą Filharmonii Gorzowskiej, Orkiestrą Akademii Muzycznej w Gdańsku, Orkiestrą Akademii Muzycznej we Wrocławiu, Orkiestrą Akademii Muzycznej w Krakowie, Orkiestrą Kameralną Progress.

Katarzyna Kamińska – polonistka, ukończyła Filologię Polską na Uniwersytecie Warszawskim Filii w Białymstoku. Obok wykształcenia pedagogicznego zdobyła uprawnienia dziennikarza radiowego, w tym Kartę Mikrofonową Polskiego Radia i przez kilka lat pracowała w Polskim Radiu Białystok. Radiowa przygoda pozostawiła miłość do reportażu i pracy z mikrofonem nie mniejszą niż ta do literatury. Organizatorka i prowadząca wielu prezentacji kulturalnych, koncertów i spektakli na potrzeby miasta i powiatu oleckiego. Autorka i koordynatorka projektów służących rozwojowi młodzieży. Reżyser amatorskich spektakli i miłośniczka teatru, zapoczątkowała tradycję wystawiania spektakli teatralnych w I LO w Olecku. Zainteresowania tematem rozwoju osobowości realizuje jako wykwalifikowany tutor, a od niedawna certyfikowany mentor kariery, zafascynowany nowymi metodami pracy. Współpracuje m.in. z Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy oraz Uniwersytetem w Białymstoku.
Wiceprezes Fundacji Wspierania Rozwoju Edukacji i Kultury Na Mazurach.

O artystach

O artystach 4. Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach” 2019

19 kwietnia 2019 kasia

2019 – ROK MONIUSZKOWSKI

Tegoroczny Międzynarodowy Festiwal „Barok na Mazurach” jest rozszerzony, ze względu na przypadającą dwusetną rocznicę urodzin, o twórczość kompozytora polskiego romantyzmu – Stanisława Moniuszki. Największą rolę przywiązuje się do jego twórczości operowej, jednak oprócz sztuk scenicznych warto zwrócić uwagę na jego utwory kameralne, co będzie miało miejsce podczas jednego z koncertów festiwalowych.

Stanisław Moniuszko jest, obok Fryderyka Chopina, najbardziej znaną postacią na gruncie muzyki polskiej XIXw., a jego działalność miała wielkie znaczenie dla rozwoju kultury muzycznej naszego kraju. Jego dorobek operowy obejmował tematykę, która docierała do wszelkich warstw społecznych, bawił i uczył. Następni polscy kompozytorzy, tacy jak Władysław Żeleński, Ignacy Jan Paderewski czy Ludomir Różycki kontynuowali tematykę rodzimą, idąc wyznaczonym przez Moniuszkę szlakiem.

Twórca polskiej opery narodowej urodził się 5. maja 1819r. w Ubielu kolo Mińska. Od lat dziecięcych chłonął muzykę wokalną, fortepianową i organową. W czasie powstania listopadowego rodzina przeniosła się do Mińska. Wtedy też zaczął swoje pierwsze próby kompozytorskie, które przyczyniły się do podjęcia decyzji o studiach muzycznych w Berlinie. Po ukończeniu edukacji ożenił się i objął posadę organisty w kościele świętego Jana w Wilnie. Udzielał również lekcji gry na fortepianie, organizował koncerty, a także skomponował szereg operetek, pieśni, kilka uwertur, cztery Litanie ostrobramskie na chór mieszany i orkiestrę oraz Msza żałobna d-moll na czterogłosowy chór mieszany z towarzyszeniem organów. Zostały wydane cztery z sześciu opublikowanych za życia kompozytora Śpiewników domowych zawierające takie pieśni jak: Prząśniczka, Znasz li ten kraj, czy Pieśń wieczorna. Łącznie Moniuszko napisał 304 pieśni solowe.

Inne wybitne dzieła wykonywane w późniejszych latach to: uwertura fantastyczna Bajka, Sonety krymskie i ballada Pani Twardowska. Nie można też nie wspomnieć o operach takich jak Halka, Straszny dwór, Verbum nobile, Hrabina, Flis, Paria. Warto zwrócić również uwagę na operetki, np. Loteria czy Nowy Don Kiszot, czyli sto szaleństw.

Na rok przed śmiercią Moniuszko napisał podręcznik Pamiętnik do nauki harmonii. Nagły atak serca, który przyczynił się do kresu życia nastąpił 4. czerwca 1872r. w Warszawie, gdzie został pochowany na Cmentarzy Powązkowskim.

Dzisiaj muzyka Stanisława Moniuszki dalej zachwyca, a przedstawienia operowe w coraz to ciekawszych odsłonach przyciągają tłumy.

Pamela Sinicka

EDWIN SZWAJKOWSKI
– pianista, uczył się w Narodowej Szkole Sztuk Pięknych im. M.K. Čurlionisa w Wilnie w klasie fortepianu Vidy Prekeryte, a następnie w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Zenona Brzewskiego w Warszawie. Od 2014 roku student Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Alicji Palety-Bugaj i dr Konrada Skolarskiego. W latach 2015-2017 współpracował z prof. Diną Yoffe w Talent Music Masters we Włoszech. Laureat wielu krajowych i międzynarodowych konkursów (m.in. w Wilnie, Sankt-Petersburgu i Estonii). Brał udział w licznych kursach mistrzowskich, gdzie kształcił swoje umiejętności pod kierunkiem wybitnych profesorów, takich jak Maurizio Moretti, Andrzej Jasiński, Ewa Pobłocka, Katarzyna Popowa-Zydroń, Michael Lewin, Boris Petrushansky, Leonid Margarius, Ramzi Yassa, Nina Seriogina, Mikhail Woskresensky, Tamás Ungár czy Janusz Olejniczak. Jako solista występował w prestiżowych filharmoniach (m.in. w Warszawie, Tallinnie, Wilnie i Sankt-Petersburgu), w Svetlanov Hall w Moskwie, Fazioli Concert Hall we Włoszech, Museo Diocesano w Brescii, a także salach koncertowych w Szwecji i w Chinach.

Brał udział w International Summer Music Festival “Vivace Vilnus” oraz w 69. i 70. Międzynarodowym Festiwalu Pianistycznym Fryderyka Chopina w Dusznikach-Zdroju. Nagrywał dla litewskiego radia LRT. W 2013 roku został nagrodzony przez prezydenta litewskiego za sukcesy artystyczne i działalność koncertową.

ELIZA PTASZYŃSKA (ur. w Olecku) – historyk sztuki, kustosz w Muzeum Okręgowym w Suwałkach. Zajmuje się malarstwem polskim dziewiętnastego wieku, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości powstałej w monachijskim środowisku artystycznym. Opublikowała monografię Alfred Wierusz-Kowalski 1849–1915. Opracowała albumy dotyczące tego artysty (Obrazy w drewnie żłobione. Twórczość Alfreda Wierusza-Kowalskiego w drzeworytach, 2009; Wierusz-Kowalski. Malarstwo, 2015; Alfred Wierusz-Kowalski, 2017) i polskiego malarstwa monachijskiego (Malarze polscy w Monachium, 2005, Egzotyczna Europa. Kraj urodzenia na płótnach polskich monachijczyków, 2015) oraz liczne studia i materiały. Jest kuratorką wielu wystaw malarskich.

Interesuje się dziejami swojego miasta i Prus Wschodnich. Opracowała książki o dziejach Olecka pt. Taka sobie historia. Marggrabowa – Treuburg – Olecko, 2010 oraz Olecko. Historia w stu ilustracjach, 2017. Od 2010 roku prowadzi Olecką Izbę Historyczną.

KAROLINA KARKUCIŃSKA
– absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Opolu w klasie organów mgr Lucyny Glezner – Sun. Studia I i II stopnia ukończyła na Uniwersytecie Muzycznym F. Chopina w Warszawie w klasie organów prof. Józefa Serafina oraz dr hab. Jarosława Wróblewskiego.

Jest laureatką ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów organowych. Zajęła I miejsce na Przesłuchaniach Ogólnopolskich Uczniów Szkół Średnich w Warszawie (2012r.), II miejsce na I Ogólnopolskim Konkursie Młodych Organistów im J. Karpińskiego w Białymstoku (2010r.) i III miejsce na VI Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej „Per artem ad astra” w Krasnobrodzie (2012r.). Została wyróżniona w Ogólnopolskim Bachowskim Konkursie Organowym w Krakowie (2015r.). Jest półfinalistką IX Międzynarodowego Konkursu Muzyki Organowej im. J. P. Sweelincka w Gdańsku (2015r.). W 2018 roku wraz z Maciejem Wotą zajęła III miejsce na I Międzynarodowym Konkursie Duetów Organowych w Nowym Sączu.

Uczestniczyła w wielu międzynarodowych kursach interpretacji muzyki organowej, które prowadzili m.in. Wolfgang Zerer, Johannes Geffert, Gerhard Gnann, Martin Schmeding, Ulrich Walther, Bernhard Haas. Julian Gembalski, Marek Toporowski.

Jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

QUARTETTO NERO – to młody i dynamiczny kwartet smyczkowy, który swoje intrygujące brzmienie zawdzięcza grze na oryginalnych instrumentach historycznych (lub ich kopiach), z użyciem strun jelitowych i specjalnych smyczków, odpowiednich do muzyki poszczególnych epok. Sprawia to, że zespół znacząco wyróżnia się spośród innych kwartetów zarówno na polskim, jak i zagranicznym rynku muzycznym. Zespół skupia swoją działalność wokół poszukiwania autentycznego brzmienia muzyki epok baroku, klasycyzmu i wczesnego romantyzmu, przy zachowaniu nie tylko odpowiedniego instrumentarium, ale także poprzez interpretację zgodną z historycznymi praktykami wykonawczymi. Szczególne miejsce w repertuarze kwartetu zajmuje muzyka polska z tego okresu, nieczęsto dziś wykonywana.

Quartetto Nero tworzą absolwentki Akademii Muzycznej w Krakowie, Mozarteum w Salzburgu (Austria) oraz Konserwatorium Muzycznego w Bolonii (Włochy). Zespół rozpoczął działalność w 2015 r. w Krakowie i od samego początku kształcił się pod kierunkiem prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch w krakowskiej Akademii Muzycznej. Ponadto uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez prof. Manfredo Kraemera (Escola Superior de Música de Catalunya, Barcelona, Hiszpania).

Quartetto Nero jest laureatem I miejsca i Nagrody specjalnej na konkursie „II Forum Kameralne Muzyki Dawnej” w Poznaniu (2016), a także finalistą międzynarodowego konkursu zespołów kameralnych muzyki dawnej XVIII. Biagio-Marini Wettbewerb w Neuburgu w Niemczech (2017). Zespół prowadzi ożywioną działalność koncertową w kraju i za granicą. W 2017 r. odbyła się pierwsza trasa koncertowa kwartetu w Wielkiej Brytanii. Ponadto zespół występował m.in. podczas Kraków Bach Festiwal (2017), Międzynarodowego Festiwalu Gitarowego w Modrej (Słowacja, 2017), Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej ECOS w Hiszpanii (jako zespół-rezydent, 2018), a także podczas serii koncertowej Fringe w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej w Utrechcie (Holandia, 2018). W 2019 r. Quartetto Nero nawiązało współpracę z festiwalem muzyki dawnej Misteria Paschalia, co zaowocowało serią trzech koncertów: prologiem do festiwalu (Early Music Day) oraz koncertami w ramach Kromer Biecz Festival i festiwalu Musica Poetica. W 2019 roku członkinie kwartetu zostały stypendystkami programu Młoda Polska.

Quartetto Nero:
Agata Habera | skrzypce
Paulina Woś | skrzypce
Anna Wieczorek | altówka
Katarzyna Cichoń | wiolonczela

AGATA HABERA
– jej fascynacja muzyką dawną i wykonawstwem historycznym jest wynikiem zamiłowania do poszukiwania i odkrywania autentycznego brzmienia muzyki minionych epok. Do kręgu szczególnych zainteresowań artystki należy wykonawstwo dzieł z epoki romantyzmu na instrumencie historycznym z użyciem strun jelitowych, przeciwstawiające się nurtowi współczesnej praktyki wykonawczej. Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Magdaleny Szczepanowskiej i dr Oriany Masternak (2015) oraz w klasie skrzypiec barokowych prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch i dra Zbigniewa Pilcha (2018). Swoje umiejętności w zakresie gry na skrzypcach barokowych doskonaliła podczas licznych kursów mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Lucy van Dael, Leili Schayegh, Alessandra Tampieriego i Olivera Webbera. W 2014 roku została wybrana do uczestnictwa w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej w Świdnicy, podczas której współpracowała z muzykami Akademie für Alte Musik Berlin. Jako solistka, kameralistka i muzyk orkiestrowy występowała na wielu lokalnych i międzynarodowych festiwalach muzyki dawnej – m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Bachowskim w Świdnicy, festiwalu Muzyka w Raju, Festiwalu Mozartowskim w Warszawie, Szczecińskim Festiwalu Muzyki Dawnej, festiwalu Dni Bachowskie i Kraków Bach Festiwal. Związana jest z orkiestrą Musicae Antiquae Collegium Varsoviense i Konfraternia Caper Lublinensis. Współpracowała też m.in. z Gabrieli Consort&Players, Wrocławską Orkiestrą Barokową i orkiestrą Kore. Dokonała licznych nagrań płytowych, a w dorobku jej ożywionej działalności koncertowej znajdują się występy w Chinach i większości krajów Europy.

PAULINA WOŚ
– absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec prof. Magdaleny Szczepanowskiej i w klasie skrzypiec barokowych prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch i dra Zbigniewa Pilcha. Interesuje się muzyką różnych epok – od wczesnego baroku po muzykę najnowszą. W zakresie muzyki barokowej doskonaliła swoje umiejętności pod kierunkiem mistrzów tego gatunku, takich jak: Lucy van Dael, Alessandro Tampieri, Joshua Rifkin, Paul Esswood, Olivier Webber. W 2016 roku podczas Festiwalu Mozartowskiego miała okazję współpracować z muzykami zespołu Il Giardino Armonico. Występowała na festiwalach muzyki dawnej m.in.: Festiwalu Bachowskim w Świdnicy, Kraków Bach Festiwal, Annum Festival, Festiwalu wędrownym Na Gotyckim Szlaku, Międzynarodowym Festiwalu Gitarowym w Modrej na Słowacji. Współpracuje z zespołami: Orkiestrą Fundacji Akademia Muzyki Dawnej, Il Giardino d’Amore, Capella di Ospedale della Pieta, Cornu Copie.

Szczególne miejsce w jej repertuarze zajmuje muzyka współczesna. Wykonuje i prawykonuje utwory zarówno młodych kompozytorów, jak i uznanych twórców. Wraz z zespołem Spółdzielnia Muzyczna i kwartetem smyczkowym Sine Nomine Ensemble brała udział w festiwalach muzyki współczesnej: Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, Elementi, Audio Art Festival, Kody w Lublinie.

ANNA WIECZOREK
– specjalizuje się w wykonawstwie historycznie poinformowanym i spełnia się przede wszystkim w wykonywaniu muzyki kameralnej. Jako skrzypaczka i altowiolistka barokowa współpracuje z zespołami: Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Il Giardino d’Amore, Cappella dell’Ospedale della Pietà, Pulcinella Orchestra, Cornu Copiae. W roku 2017 była stypendystką programu orkiestrowego fundacji Academia Montis Regalis Onlus, a od roku 2018 jest stypendystką programu orkiestrowego Theresia Youth Orchestra. Koncertowała m.in. w Polsce, Holandii, Francji, Niemczech, Austrii, Słowacji, Czechach, Włoszech, Hiszpanii, Rosji, Wielkiej Brytanii i USA oraz występowała w czasie festiwali: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej w Utrechcie w Holandii, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej ECOS w regionie Sierra Espuña w Hiszpanii, Mantuański Festiwal Muzyki Kameralnej “Trame Sonore” w Mantui we Włoszech, „Innsbrucker Festwochen der Alten Musik” w Innsbrucku w Austrii, Międzynarodowy Festiwal Gitarowy w Modrej na Słowacji, Wratislavia Cantans, Festiwal Mozartowski w Warszawie, Międzynarodowy Festiwal Bachowski w Świdnicy, krakowski festiwal Dni Bachowskie. W międzyczasie współpracowała z muzykami takimi, jak m.in.: Enrico Onofri, Chiara Banchini, Alfredo Bernardini, Joshua Rifkin, Emma Kirkby, Olivia Centurioni, Suzanne Scholz, Oliver Webber, Ophélie Gaillard, Benjamin Bayl, Friedrich Heider, Manfredo Kraemer. Razem z zespołem Il Giardino d’Amore odbyła w 2016 roku trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych (San Diego, Chicago, Syracuse, Rochester, Nowy Jork). Brała udział w nagraniu płyt: “Enemies in Love” z zespołem Il Giardino d’Amore (2016), “Dialogi” na głosy i instrumenty Ippolito Ghezzi’ego z bolońskim zespołem Cappella Musicale di San Giacomo Maggiore (2017) oraz “Franciszek Lilius – OPERA OMNIA” z zespołami OCTAVA ensemble & Collegium Copernicus (2018). Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Sirkki-Liisy Kaakinen-Pilch oraz dr Teresy Piech (2018, tytuł magistra sztuki), natomiast w roku 2016-2017 w ramach programu wymiany studenckiej Erasmus+ studiowała w Conservatorio di Musica G. B. Martini w Bolonii we Włoszech pod okiem Prof. Enrico Gatti’ego.

KATARZYNA CICHOŃ
– absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Adama Klocka oraz Teresy Kamińskiej oraz Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu, Austria, w klasie kameralistyki prof. Johannesa Meissla. W 2018 ukończyła z wyróżnieniem Mozarteum Universität w Salzburgu,Austria, w klasie wiolonczeli barokowej Marco Testori. Swoje solowe umiejętności doskonaliła ponadto pracując pod kierunkiem Tomasza Strahla, Kazimierza Michalika, Kristin von der Goltz, Surena Bagratuni, Marcello Scandelli,Włochy, Bruno Cocseta. Jako kameralistka brała udział w licznych festiwalach, m.in.: Oudemuziek Festival w Utrechcie (Holandia), Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, 20° Festival Quartetto d’Archi (Włochy), Internationales Klassikfestival im Allgau-Oberstdorfer Musiksommer (Niemcy), Tartini Festival w Piranie (Słowenia), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Nowej w Darmstadt (Niemcy), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Mozartwoche (Austria), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Dawnej ECOS (Hiszpania). Grała w najważniejszych salach koncertowych, m.in. Carnegie Hall w Nowym Yorku, Mozarteum Großer Saal w Salzburgu, Musikverein oraz Konzerthaus w Wiedniu, Wuhan Qintai Concert Hall w Wuhan, Forbidden City Concert Hall w Pekinie. W 2012 roku jako członkini kwartetu smyczkowego Amber Quartet uzyskała nagrodę specjalną dla najlepszego zespołu kameralnego Oberstdorfer Musiksommer Festival im Allgau (Niemcy). Katarzyna Cichoń na stałe związana jest z orkiestrą Musicae Antiquae Collegium Varsoviense (Warszawa). Współpracuje z Capellą Cracoviensis (Kraków), Wrocławską Orkiestrą Barokową, Orchestrą 1756 (Salzburg), Orchester Wiener Akademie (Wiedeń). Od 2018 roku jest solistką Bach Consort Wien (Austria). Od 2012 roku Katarzyna Cichoń współtworzy orkiestry barokowe: Il Giardino d’Amore oraz Cappellę dell’Ospedale della Pietà, z którymi odbyła kilka tras koncertowych (Stany Zjednoczone, Kanada, Norwegia, Chiny), a także dokonała licznych nagrań płytowych („Amor Sacro Amor Profano”, „Carnevale di Venezia”, „Cantates et Petits Macarons”, „The Heart of Europe”).

OLGA PASIECZNIK
– polska śpiewaczka (sopran) pochodzenia ukraińskiego. Po studiach w Instytucie Pedagogicznym w Równem ze specjalnością muzyczno-pedagogiczną, kontynuowała studia w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie i w Konserwatorium Kijowskim (1996) ze specjalnością śpiewu operowego. Laureatka wielu międzynarodowych konkursów. Została wyróżniona znaczącymi nagrodami w Polsce –Fryderyk „za najlepsze nagrania solowe” w 1997 i 2004 roku, nagrodą Orfeusz festiwalu „Warszawska Jesień” (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2001) oraz Nagrodą im. Andrzeja Hiolskiego (2004) za najlepszą kobiecą rolę operową (Melizanda w operze Debussy’ego – Peleas i Melizanda, Teatr Wielki – Opera Narodowa). W 2005 i 2010 roku została nominowana przez międzynarodowy magazyn operowy Opernwelt do tytułu „Najlepsza śpiewaczka sezonu artystycznego” za rolę Almireny (Händel – Rinaldo) i Roxany (Szymanowski – Król Roger). W 2006 roku artystka otrzymała także nagrodę monachijskiego festiwalu Opernfestspiele, w 2007 – nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida.

Jest etatową artystką Warszawskiej Opery Kameralnej. Ma na swoim koncie ponad 40 partii w operach od Monteverdiego, przez Mozarta, Verdiego, Debussy’ego, po kompozytorów współczesnych (m.in. wykonywała utwory pisane specjalnie dla niej przez Krzysztofa Knittla, czy Pawła Szymańskiego Qudsja Zaher). Występuje także w repertuarze kameralnym oraz w recitalach m.in. z rosyjskimi i ukraińskimi pieśniami. Koncertuje po krajach Europy m.in. Opéra Bastille (Paryż), Concertgebouw (Amsterdam), Palais des Beaux-Arts (Bruksela), Konzerthaus (Berlin), Auditorio Nacional de Música, Teatro Real (Madrid), Bayerische Staatsoper (Monachium), Theater an der Wien, Opera Flamandzka (Antwerpia), Grand Théâtre de Genève, Opery Narodowe w Warszawie i Helsinkach.

Współpracowała z licznymi orkiestrami i instytucjami polskimi (m.in. z Filharmonią Narodową, Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia) oraz zagranicznymi (m.in. Narodową Orkiestrą Symfoniczną Belgii, Narodową Filharmoniczną Orkiestrą Rosji, The English Concert, European Union Baroque Orchestra oraz Orchestre National de France). Współpracowała też z licznymi dyrygentami, m.in. René Jacobsem, Heinzem Holligerem, Jerzym Maksymiukiem, Johnem Nelsonem, Krzysztofem Pendereckim oraz Antonim Witem.

Prowadziła klasę mistrzowską śpiewu podczas Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie oraz kursy interpretacyjne dla studentów Akademii muzycznych w kraju.

Ma w swoim dorobku fonograficznym ponad 50 CD i DVD, które nagrała m.in. dla firm Dabringhaus und Grimm, Harmonia Mundi, Naxos i Opus 111.

KACPER SZELĄŻEK
– kontratenor, ukończył studia wokalne w 2016 na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina w Warszawie w klasie śpiewu prof. Artura Stefanowicza. Debiutował w 2013 w partii Nerona w Koronacji Poppei C. Monterverdiego, którą z wielkim sukcesem wykonywał w Collegium Nobilium w Warszawie a w 2015 w Salle Franc Martin Auditorium w Genewie.

W 2013 jako najlepszy młody muzyk roku otrzymał od Polskiego Radia propozycję nagrania utworów Szymanowskiego oraz reprezentowania Polski na Konkursie Młodych Talentów EBU w Bratysławie (International Forum of Young Performers New Talent). Od tego momentu występował m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Teatro Ristori w Weronie, Teatro Thalia w Lisbonie, Sali Koncertowej Muzeum Puszkina w Moskwie, Warszawskiej Operze Kameralnej, Studiu Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, na Festiwalu Dramma per Musica w Teatrze Stanisławowskim w Łazienkach Królewskich w Warszawie, Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie.

W swoim repertuarze posiada takie role jak Neron w Koronacji Poppei C. Monteverdiego i w Agrippinie G.F. Haendla, Bertarido w Rodelindzie G. F. Haendla, Ariodante w Ariodante G. F. Haendla, Gilada w Farnace A. Vivaldiego, Eliogabaldo w Eliogabaldo F. Cavallego jak również partie oratoryjne i kantatowe, m.in. pasje J. S. Bacha, kantaty G. F. Haendla, N. Porpory czy A. Vivaldiego. Artysta posiada także duży repertuar pieśniarski.

W maju 2016 otrzymał nagrodę Carlo Maria Giulini’ego na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. W sezonie 2017/18 artysta wystąpił m.in. w Operze w Amsterdamie w La morte d’Orfeo F. Landiniego pod dyrekcją Christophe Rousset i z orkiestrą Les Talens Lyriques oraz w NOSPR w Katowicach z recitalem arii operowych.

Sezon 2018/19 Kacper Szelążek rozpoczął wykonaniem partii Gilada w Farnace A.Vivaldiego w Teatrze Stanisławowskim w Warszawie a następnie wystąpił w partii tytułowej w Juliuszu Cezarze G.F. Haendla w Teatrze Wielkim w Poznaniu pod dyrekcją Paula Esswooda.

W 2019 roku artysta zadebiutuje na Boston Early Music Festiwal w nowo odkrytej operze Agostino Steffaniego Orlando generoso w roli Medora (opera zostanie nagrana dla firmy Erato) oraz wystąpi w roli Eunuco w La Finta Pazza Francesco Sacratiego, w produkcji Opery w Dijon pod dyrekcją Leonardo Garcia Alarcona, z dalszymi przedstawieniami w Genewie i Versailles. Ponadto we wrześniu 2019 artysta wystąpi w partiach Narciso w Agrypinie i Tolomeusza w Juliuszu Cezarze G. F. Haendla w produkcji zespołu muzycznego Les Telens Lyriques pod dyrekcją Christophe Rousset w Theâtre des Champs Elysées w Paryżu i na Festiwalu Enescu w Bukareszcie.

Orkiestra barokowa ALTBERG ENSEMBLE jest młodym zespołem powstałym w 2017 roku z inicjatywy Jakuba Kościukiewicza, wiolonczelisty specjalizującego się w historycznym wykonawstwie muzyki baroku, wykładowcy AM w Łodzi, muzyka m.in. Wrocławskiej Orkiestry Barokowej, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense oraz Royal Baroque Ensemble.

Debiut zespołu miał miejsce podczas XVIII festiwalu Kolory Polski. Altberg Ensemble uświetniał obchody 800-lecia Piotrkowa Trybunalskiego koncertując w zabytkowym gmachu Trybunału Koronnego. Powstanie łódzkiej orkiestry barokowej zostało docenione przez łódzkie środowisko artystyczne, co zaowocowało nominacją i zwycięstwem w plebiscycie magazynu kulturalnego Kalejdoskop na „najbardziej wystrzałowe wydarzenie kulturalne w 2017 roku”. Grupa została uhonorowana Armatką Kultury 2017.

W 2018 roku zespół wystąpił między innymi w Filharmonii im. A. Rubinsteina w Łodzi, a także prowadzony przez wybitnego szwajcarskiego klawesynistę, organistę i dyrygenta Jörga-Andreasa Böttichera wziął udział w cyklu 200 Kantat Bacha na 200-lecie Uniwersytetu Warszawskiego.

Projekt Altberg Ensemble ma na celu zintegrowanie środowiska wyróżniających się muzyków oraz absolwentów łódzkiej Akademii Muzycznej, a także umożliwienie zapoznania się z ich kunsztem publiczności całego regionu i kraju.

Wszyscy członkowie zespołu grają na instrumentach z epoki baroku (oryginalnych bądź ich wiernych kopiach), używają strun jelitowych i smyczków barokowych. Stosują również historyczne praktyki wykonawcze. W zależności od potrzeb repertuarowych zespół poszerzany jest o zaproszonych muzyków gościnnych. Repertuar zespołu obejmuje kameralne i orkiestrowe dzieła instrumentalne oraz wokalno-instrumentalne XVII i XVIII wieku.

Nazwa zespołu inspirowana jest postacią Emmy Altberg (1889-1983), klawesynistki i pianistki zafascynowanej muzyką dawną. Po II wojnie światowej otworzyła i prowadziła w PWSM w Łodzi pierwszą klasę klawesynu.

DYREKTOR ARTYSTYCZNY FESTIWALU

PAWEŁ CZEKAŁA
– bas, absolwent Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Kazimierza Pustelaka. Urodzony w Olecku na Mazurach. Śpiew studiował na Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie Stanisława Heimbergera, na UMFC w Warszawie u prof. Edmunda Kossowskiego. Dyplom ukończenia studiów wokalnych uzyskał z wyróżnieniem na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Kazimierza Pustelaka. Dalszą edukację kontynuował na stażu pod kierunkiem prof. Artura Stefanowicza. Stale współpracuje wokalnie z Olgą Pasiecznik. Ukończył kursy wokalne pod kierunkiem prof. Ryszarda Karczykowskiego, Jana Van Elsackera, Kai Wessela, Rudolfa Piernaya, Izabeli Kłosińskiej, Mai Nosowskiej. Występował na scenach Teatru Wielkiego, Teatru Collegium Nobilium, Filharmonii Świętokrzyskiej, Warszawskiej Opery Kameralnej, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Gdańsku, Polskim Radio, Operze Wrocławskiej.

W swoim repertuarze posiada zarówno partie operowe jak i liczne dzieła oratoryjne. Wykonywał: Requiem oraz Mszę Koronacyjną W.A. Mozarta, Stabat Mater J. Haydna, Stabat Mater G. Rossiniego, Siedem Ostatnich Słów Chrystusa na Krzyżu J. Haydna, kantaty J.S. Bacha, partię Gremina w operze Oniegin P. Czajkowskiego, partię Komandora w operze Don Giovanni W.A. Mozarta, partię Seneki w operze Koronacja Poppei C. Monteverdiego, partię Garibalda w operze Rodelinda G.F. Händla, partię Pigwy w operze Sen nocy letniej B. Brittena, partię Bartłomieja w wodewilu Cud mniemany czyli Krakowiacy i Górale J. Stefaniego, partię Prospera w operze Burza H. Purcella, partię Capellio w operze Capuleti e Montecchi V. Belliniego. Współpracował z dyrygentami: Martą Kluczyńską, Rafałem Janiakiem, Dariuszem Zimnickim, Januszem Przybylskim, Jackiem Rogalą, Janem Łukaszewskim, Piotrem Wajrakiem, Władysławem Kłosiewiczem, Marcinem Nałęcz-Niesiołowskim.

PAMELA SINICKA
– absolwentka Wydziału Wokalnego Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. w Suwałkach. Tytuł magistra sztuki, specjalność: teoria muzyki, otrzymała na Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku. Obecnie nauczyciel przedmiotów teoretycznych w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Suwałkach oraz w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Ełku. Należy do Suwalskiego Chóru Kameralnego „Viva Musica” pod dyrekcją Grzegorza Bogdana oraz współpracuje z polskimi grupami rekonstrukcyjnymi, m.in. Towarzystwem Stanisławowskim, gdzie śpiewa muzykę XVII i XVIII wieku. Od 2018 roku jest Sekretarzem Suwalskiego Towarzystwa Muzycznego im. Emila Młynarskiego.

O artystach

O artystach Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach” 2018

17 kwietnia 2018 kasia

Stefan PLEWNIAK (skrzypce) – wybitny polski skrzypek pochodzący z Krakowa, gdzie studiował. Specjalizuje się w wykonawstwie muzyki barokowej. Naukę kontynuował m.in. w Holandii (Maastricht Conservatory) i Francji (Conservatoire National Superieur de Musique et de Danse). Współpracuje z takimi zespołami, jak Cappella Cracoviensis, Kammeroper Köln i Amsterdam Symphony Orchestra. Jako koncertmistrz występował z renomowanymi zespołami, np. z Orchestra 1756 czy Contrasto Armonico. Jest założycielem i liderem orkiestry Il Giardino d’Amore Kraków/Wiedeń (www.ilgiardinodamore.com). W 2013 roku reaktywował zespół Cappella dell’Ospedale della Pietà w Wenecji (www.veneziadivivaldi.com). Z orkiestrami tymi koncertuje na całym świecie.

Stefan Plewniak jest wspierany przez Fundację Meyer i Société Générale de Paris.

Nagrywa płyty dla wytwórni: Naïve, Alia Vox, Ayros i Ëvoe Records.

Występował jako solista i lider zespołów na wielu prestiżowych festiwalach w Europie iUSA, wśród nich: Kraków Bach Festival, Oude Muzik Festival (Utrecht), Bach Festival (Wiedeń), Tartini Festival (Pirano), Styriarte Festival (Graz), Dramma per Musica Opera (Warszawa). Występował jako solista w słynnej Carnegie Hall NYC i Mozarteum w Salzburgu. Koncertuje m. in. w Europie, USA, Kanadzie, Chinach. Stefan Plewniak jest zapraszany do prowadzenia kursów mistrzowskich w Oslo, Los Angeles, San Diego, Chicago. W latach 2015 – 2016 artysta dyrygował produkcjami operowymi na Festiwalu Operowym w Bydgoszczy i Festiwalach Operowych w Warszawie, jak również produkcją baletową podczas tournée w Norwegii. W latach 2017 – 2018 będzie ponownie dyrygował w Warszawie, a także w Oslo.

CAPPELLA DELL’OSPEDALE DELLA PIETÀ VENEZIA – wyjątkowa orkiestra utworzona w Wenecji na wzór modelu słynnej orkiestry Antonia Vivaldiego. Cappella dell’Ospedale della Pietà nie jest zwykłym zespołem, lecz orkiestrą składającą się z utalentowanych dziewcząt. Została odbudowana na wzór orkiestry z XVIII wieku, założonej w sierocińcu dla dziewcząt w Wenecji, i doprowadzona do blasku oraz świetności przez „Maestro di Violino e di Coro” – Antonia Vivaldiego. Jego znakomite kompozycje i poziom artystyczny orkiestry sprawiły, że w bardzo krótkim czasie Cappella zyskała uznanie jednej z najlepszych orkiestr na świecie.

Wenecja była miejscem, do którego przybywali wszyscy, od artystów i podróżników po włodarzy państw. Orkiestra prezentowała dla nich dzieła Vivaldiego i mistrzów weneckich, mając za swoją siedzibę kościół Chiesa di Santa Maria della Pietà. Dzisiaj Cappella jest związana z Fondazione Cini, która w Wenecji zajmuje się badaniami nad muzyką Vivaldiego. Reinkarnacja Cappelli miała miejsce w 2013 roku z inicjatywy Stefana Plewniaka – absolwenta Konserwatorium w Krakowie, Maastricht i Paryżu. Cappella dell’Ospedale della Pietà to międzynarodowa grupa młodych, pełnych pasji artystek z Włoch, Polski, Austrii, Francji i Holandii specjalizująca się w grze na instrumentach z epoki baroku. Wykonuje muzykę nie tylko Antonia Vivaldiego, ale także innych weneckich mistrzów. Koncerty Cappelli charakteryzują się niepowtarzalną atmosferą i niesamowitą energią. W 2016 roku Orkiestra wydała swoją debiutancką płytę pt. „Carnevale di Venezia” z udziałem znakomitych solistów: Jakuba Józefa Orlińskiego, Miriam Albano oraz Natalii Kawałek (wyd. Ëvoe Music). W swojej karierze artystycznej zespół miał przyjemność koncertować w Niemczech, Austrii, Słowenii, Polsce, a w przyszłości planowane są również koncerty w innych krajach europejskich, USA i Azji.

Magdalena PILCH (flet traverso) – w 1997 roku ukończyła studia magisterskie w klasie fletu Grzegorza Olkiewicza w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. W latach 1998 – 2002 odbyła studia podyplomowe w klasie fletu traverso u prof. dr. Linde Brunmayr – Tutz w Staatliche Hochschule für Musik w Trossingen (Niemcy). W 2013 roku przeprowadziła przewód habilitacyjny w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, którego tematem była Kompleksowa wizja fletu romantycznego w zakresie budowy, brzmienia, techniki gry i praktyki wykonawczej według Die Kunst des Flötenspiels in theoretisch – praktischer Beziehung dargestellt von A.B. Fürstenau op. 138. Od 2009 roku jest zatrudniona jako adiunkt w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. Gra na fletach renesansowych, barokowych, klasycznych i romantycznych. Jest współzałożycielką jedynego polskiego konsortu poprzecznych fletów renesansowych Cantus Mollis, a także zespołu muzyki dawnej Filatura di Musica. Zajmuje się również wykonywaniem repertuaru kameralnego I połowy XIX wieku na instrumentach historycznych. Jest redaktorem naczelnym półrocznika artystyczno-naukowego „Notes Muzyczny” wydawanego przez Wydział Fortepianu, Organów, Klawesynu, Muzyki Dawnej i Jazzu Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi.

Marek NAHAJOWSKI (flet podłużny) – ur. 1979 r., teoretyk muzyki, flecista grający na kopiach instrumentów historycznych. Ukończył z wyróżnieniem studia w zakresie teorii muzyki pod kierunkiem R. D. Golianka (Łódź 2003) oraz fletu podłużnego w klasie T. Dobrzańskiego (Wrocław 2007); od 2010 roku adiunkt w Katedrze Teorii Muzyki na Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi, gdzie prowadzi przedmioty związane z praktyką wykonawczą muzyki baroku, historią teorii muzyki i praktyki kompozytorskiej, a od 2011 roku także klasę fletu podłużnego. Jest autorem pierwszego polskiego tłumaczenia traktatu J. J. Quantza Versuch einer Anweisung die Flöte traversiere zu spielen oraz rozprawy poświęconej jego sonatom fletowym (wyd. Łódź 2013), za którą otrzymał nagrodę w prestiżowym Konkursie im. Ks. Prof. Hieronima Feichta. Zainteresowania naukowe Marka Nahajowskiego koncentrują się na hermeneutycznej interpretacji utworów muzycznych XVI – XVIII wieku oraz estetyce i praktyce wykonawczej epoki baroku i wczesnego klasycyzmu. Jako instrumentalista występował z wieloma zespołami muzyki dawnej, m.in. Il Tempo, Ars Cantus, Concerto Polacco, Royal Baroque Ensemble, Filatura di Musica. Artysta jest również zapraszany jako gościnny wykładowca kursów interpretacji muzyki dawnej. W 2014 roku ukazała się jego solowa płyta poświęcona fantazjom fletowym G. Ph. Telemanna, a w 2018 roku – suitom J. B. de Boismortiera.

FILATURA DI MUSICA – zespół specjalizujący się w wykonawstwie historycznym. Jego nazwa łączy przemysłowe, włókiennicze tradycje miasta Łodzi (wł. filatura – przędzalnia) ze sztuką muzyczną. Muzycy w większości zawodowo związani z Łodzią to absolwenci prestiżowych uczelni artystycznych na świecie: Schola Cantorum Basiliensis, Koninklijk Conservatorium w Hadze, Musikhochschule w Trossingen czy Conservatoire de Musique w Grenoble. W repertuarze zespołu znajduje się europejska muzyka renesansowa, barokowa i klasyczna. Filatura di musica współpracuje z innymi polskimi instrumentalistami specjalizującymi się w historycznych praktykach wykonawczych i grającymi na instrumentach dawnych, a także ze śpiewakami i tancerzami. Dotychczas zespół wystąpił m.in. w Filharmonii Łódzkiej oraz na festiwalach: Forum Musicum, Barok na Spiszu, Kultura Wieków Dawnych, Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej w Częstochowie, Frankofonia 2016. Był także rezydentem Podkarpackiej Letniej Akademii Muzyki, występując w Pałacu Biesa w Olszanicy oraz w Uhercach Mineralnych w ramach programu Kultury Dostępnej na zaproszenie Fundacji Krośnieńskiej im. Ignacego Paderewskiego.

Eliza PTASZYŃSKA (ur. w Olecku) – historyk sztuki, kustosz w Muzeum Okręgowym w Suwałkach. Zajmuje się malarstwem polskim dziewiętnastego wieku, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości powstałej w monachijskim środowisku artystycznym. Opublikowała monografię Alfred Wierusz-Kowalski 1849–1915. Opracowała albumy dotyczące tego artysty (Obrazy w drewnie żłobione. Twórczość Alfreda Wierusza-Kowalskiego w drzeworytach, 2009; Wierusz-Kowalski. Malarstwo, 2015; Alfred Wierusz-Kowalski, 2017) i polskiego malarstwa monachijskiego (Malarze polscy w Monachium, 2005, Egzotyczna Europa. Kraj urodzenia na płótnach polskich monachijczyków, 2015) oraz liczne studia i materiały. Jest kuratorką wielu wystaw malarstwa.

Aleksandra ZAMOJSKA – sopran, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Z. Donat oraz salzburskiego Mozarteum w klasie L.Sukis i B.Zakotnik. Jeszcze jako studentka pracowała w Warszawskiej Operze Kameralnej, wykonując głównie muzykę polskiego baroku i dzieła C. Monteverdiego. W latach 1996 – 1998 była dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki, w roku 1999 – stypendystką Ministerstwa Austrii. W 2002 roku wystąpiła na festiwalu Ruhr Triennale w oratorium Drabina Jakubowa A.Schönberga pod dyrekcją K.Nagano, a z K.Wien w kolażu muzyczno-baletowym Wolf z muzyką W.A.Mozarta. W Montpellier pod batutą M. Minkowskiego wykonała oratorium Chrystus na Górze Oliwnej L. van Beethovena i zagrała rolę Paminy z Czarodziejskiego fletu W. A. Mozarta. W paryskich teatrach Bastille i Palais Garnier śpiewała w operach: Borys Godunow M. Musorgskiego, Miłość do trzech pomarańczy S. Prokofiewa, Eliksir miłości G. Donizettiego, Orfeusz i Eurydyka Ch. W. Glucka (reż. P. Bausch) oraz w Don Giovannim W. A. Mozarta (reż. M. Haneke). W 2006 roku na Festiwalu w Salzburgu wystąpiła w operach Bastien i Bastienne oraz Dyrektorze teatru W. A. Mozarta. Z Berlińską Orkiestrą Symfoniczną wykonała pieśni K.

Szymanowskiego, a z Bamberger Symphoniker – Chantefleurs et Chantefables W. Lutosławskiego.

Interpretowała partie napisane specjalnie dla niej: w spektaklu Zangezi H. Parr (Madryt 2007), w oratorium Et iterum venturus est P. Bannister (Paryż 2008). W 2008 roku na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej Gaude Mater zaśpiewała niedawno odnalezioną arię sygnowaną nazwiskiem W. A. Mozarta – Jesu dulcis memoria. Wraz z Wiener Akademie i Martinem Haselböckiem brała udział w spektaklu The Infernal Comedy z aktorem J. Malkovichem. Na festiwalu w Herrenhausen wystąpiła w performance-monodramie Semele G. F. Händla, przedstawionym jako pokaz mody V. Westwood. Spektakl był prezentowany, a następnie nagrodzony na Sydney Festival oraz w Korei Południowej. W latach 2011 – 2013 w teatrze we Freiburgu odegrała partie: Gildy w Rigoletcie G. Verdiego, Almireny w Rinaldzie G. F. Händla, sopranową partię w Królu Arturze H. Purcella i Jenny z Mahagonny K. Weila. Brała udział w festiwalu G. F. Händla w Göttingen, Ch. W. Glucka w Norymberdze, Schwetzingen, Chinach. Interpretacją La voix humaine F. Poulenca w reżyserii K. Bohn w Salzburgu zapoczątkowała współpracę w ramach Theatergruppe Eigenregie. Wielokrotnie nagradzana, m.in. na konkursie im. A. Sari w Nowym Sączu, L. Popp w Bratysławie, Dusznikach-Zdroju, Schwetzingen. W 2011 roku została uhonorowana „Złotą Sową”, nagrodą Jupitera – kapituły polskich intelektualistów w Austrii, za działalność artystyczną upowszechniającą kulturę polską za granicą. Goszczona przez wiele prestiżowych scen europejskich.

PANDOLFIS CONSORT – zespół powstał w 2004 roku z inicjatywy Elżbiety Sajki-Bachler, altowiolistki, absolwentki Akademii Muzycznej w Krakowie. Nazwa zespołu nawiązuje do Giuseppe Galieri Pandolfisa, lutnika greckiego pochodzenia, ucznia Nicolo Amatiego – twórcy m.in. violi d’ amore, której dwie kopie wchodzą w skład instrumentarium zespołu. Celem Pandolfis Consort jest prezentowanie utworów zarówno znanych oraz cenionych, jak i nieco zapomnianych kompozytorów epok renesansu, baroku i klasycyzmu, ze szczególnym uwzględnieniem baroku i utworów komponowanych na altówkę. Zespół wykonuje również muzykę współczesną na dawnych instrumentach, tworzoną właśnie dla niego przez kompozytorów, takich jak Stanley Grill (USA), Johanna Doderer, Franz Baur, Akos Banlaky i Gregor Hanke (Austria), oraz współczesne aranżacje dawnych utworów (Nicholas Spanos, Jacek Sajka).
Pandolfis Consort występował na renomowanych festiwalach w Polsce, Niemczech, Hiszpanii, Holandii, Finlandii, Austrii, we Włoszech, na Węgrzech i Słowacji. W 2012 roku ogromnym zainteresowaniem spotkało się wykonanie Pasji wg św. Jana J. S. Bacha, w której w rolę Ewangelisty wcielił się aktor wiedeńskiego Burgtheater, Fritz von Friedl (koncert odbył się w sali koncertowej austriackiego radia ORF i był transmitowany na żywo). Pandolfis Consort wziął również udział w Festiwalu Italia Mia (ORF). W swoim repertuarze zespół posiada ponad 400 utworów. Jest organizatorem wielu cyklów koncertowych, takich jak Muzyka w kościele Zakonu Niemieckiego w Wiedniu (Deutschordenskirche 2007-2012), Międzynarodowy Festiwal im. Heinricha Ignaza Franza Bibera (corocznie od 2013 roku), TELEMANN 17 (6 monograficznych koncertów poświęconych twórczości Georga Philippa Telemanna), VIVALDI 18 (6 monograficznych koncertów zaplanowanych na rok 2018 w hołdzie Antonio Vivaldiemu). Pandolfis Consort występuje przede wszystkim w czteroosobowym składzie, w którym basso continuo realizuje wiolonczela z teorbą, jak również w rozszerzonych konfiguracjach. Podczas koncertów w Gołdapi oraz Olecku zagrają: Ingrid Rohrmoser (skrzypce barokowe), Katharina Birkfellner (altówka barokowa), Günter Schagerl (wiolonczela barokowa) oraz Matthias Krampe (klawesyn).

Piotr BURAKIEWICZ (prowadzenie koncertów) – pochodzi z Ełku, gdzie uczęszczał do Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych I i II st. (specjalizacja: akordeon). Obecnie kończy studia w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Pasjonat i popularyzator muzyki operowej. Od 2017 roku współpracuje z Biblioteką „Przy Zawiszy” w Warszawie, prowadząc m.in. autorskie cykle spotkań poświęconych historii opery: Polscy śpiewacy operowy (styczeń – czerwiec 2017) oraz Operowe czwartki z Giuseppe Verdim (marzec – czerwiec 2018). Drogę prelegenta rozpoczął w 2015 roku podczas Letnich Koncertów Muzyki Dawnej w Olecku. Od 2016 roku prowadzi koncerty w ramach Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach”. Jest także jednym z prowadzących Letnie Koncerty na Grochowskiej w Warszawie (2017, 2018). Do jednych z najważniejszych muzycznych wydarzeń, które miał zaszczyt poprowadzić, należy m.in. Gala Sylwestrowa w Ełckim Centrum Kultury (2017/2018). Współpracował m.in. z Teatrem Wielkim – Operą Narodową podczas IX Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki. W wolnym czasie udziela się w projektach edukacyjnych Filharmonii Narodowej.
Na co dzień śpiewa w Chórze ARTOS im. Władysława Skoraczewskiego przy TW-ON pod dyrekcją Danuty Chmurskiej, z którym miał zaszczyt wystąpić m.in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku (2016).

O artystach

O artystach koncertu „Sacrum w muzyce kameralnej”

22 września 2017 kasia

Magdalena Kalina Maniewska – oboistka, ukończyła studia magisterskie (dyplom z wyróżnieniem) w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi w klasie oboju ad. dr Agaty Piotrowskiej – Bartoszek. W czerwcu 2017 r. ukończyła Mistrzowskie Studia Podyplomowe w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Jerzego Kotyczki.
Od października 2016 r. jest doktorantką w klasie oboju prof. Józefa Raatza, w Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku. Od listopada 2015 r. jest członkiem Koła Naukowego Oboistów działającego przy Akademii Muzycznej w Łodzi.
Brała udział w wielu kursach mistrzowskich, prowadzonych m.in. przez: prof. Jerzego Kotyczkę (AM Kraków), prof. Tomasza Miczkę (AM Katowice), prof. Jochena Müllera – Brinckena (Hochschule für Musik – Würzburg), prof. Petera Tavernaro (Bruckner Universität Linz), prof. Sophia McKenna (Londyn), prof. Maurice Bourge (Francja), prof. Davida Cowleya (Wielka Brytania), prof. Roya Cartera (Londyn), prof. Emanuela Abbühla (Szwajcaria).
W listopadzie 2014 r. wraz z zespołem kameralnym (obój, fagot, fortepian) zdobyła wyróżnienie na XVI Międzynarodowym Przeglądzie Zespołów Kameralnych w Jaworze. W kwietniu 2015 r. z tym samym zespołem zdobyła wyróżnienie na II Turnieju Kameralnym w Trzech Odsłonach w Bydgoszczy.
Pracuje w Operze Bałtyckiej w Gdańsku oraz współpracuje z orkiestrami: Filharmonią Kameralną w Łomży, Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku, Filharmonią Warmińsko – Mazurską w Olsztynie, Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Piotrkowską Orkiestrą Kameralną, Teatrem Muzycznym w Łodzi, Orkiestrą Polish Camerata, Filharmonią Łódzką.
Prowadzi warsztaty obojowe oraz kameralne w szkołach muzycznych w Polsce oraz intensywnie koncertuje jako solistka i kameralistka w Polsce i za granicą ( Niemcy). Obecnie jest w trakcie nagrywania swojej pierwszej solowej płyty.

Ignacy Wysocki ukończył studia na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Białymstoku w następujących specjalizacjach: klarnet w klasie ad. dr Wojciecha Mrozka oraz saksofon w klasie ad. dr Aliny Mleczko.
Podczas swojej edukacji brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych między innymi przez: prof. Andrzeja Janickiego, prof. Algidrasa Budrysa, prof. Mathiasa Mullera, prof. Arkadiusza Adamskiego, prof. Mirosława Pokrzywińskiego oraz prof. Jakuba Bokun.
Jest laureatem konkursów makroregionalnych i ogólnopolskich.
Obecnie jest nauczycielem klarnetu i saksofonu w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia w Starogardzie Gdańskim.Jako pedagog ma na swoim koncie liczne osiągnięcia. Jego uczniowie odnoszą sukcesy na konkursach oraz zdają egzaminy na wyższe szczeble edukacji.
Jako klarnecista i saksofonista współpracuje Suwalską Orkiestrą Camerata del Arte oraz Filharmonią Warmińsko-Mazurską w Olsztynie. Jako kameralista działa w wielu zespołach współpracując głównie z oboistką Magdaleną Maniewską.

Ewa Chomicz-Wysocka ukończyła Akademię Muzyczną w Katowicach w specjalności fagot u adiunkta Zygmunta Tlatlika oraz Akademię Muzyczną w BiaLymstoku w specjalności fortepian u doktora Leszka Kota. Obecnie pracuje w szkołach muzycznych w Augustowie i Ełku. Jest nauczycielem dyplomowanym. Współpracuje z orkiestrami kameralnymi w Suwałkach, Ełku i Łomży. Koncertuje jako solistka i kameralistka w Polsce i za granicą ( Litwa, Rosja).Za swą działalność artystyczną została doceniona licznymi nagrodami, m.inn. Nagrody dyrektora PSM I stopnia w Augustowie, Nagroda Prezydenta Miasta Białegostoku i Suwałk. Jedną z jej ulubionych form działalności jest prowadzenie warsztatów z czytania utworów prima vista.

Szymon Boszko ukończył szkołę muzyczną I stopnia w Augustowie w klasie perkusji u mgr. Zbigniewa Lange. Obecnie kontynuuje naukę w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Białymstoku w VI klasie II stopnia u mgr. Łukasza Zamaryki.
Brał udział w licznych warsztatach, współpracując ze słynnymi artystami jak prof. Bernard Maseli, Gierasimos Ioannides (Grecja), Cezary Konrad, Semi Hwang (Korea Południowa), Wojciech Heżyk,dr. Leszek Lorenc, prof. Stanisław Skoczyński i prof. Piotr Biskupski. Był uczestnikiem innowacyjnego projektu Towarzystwa ProMusica Winter Orchestra Workshop pod batutą Andrea Losa (Włochy), Simona Percica (Słowacja) i mgr. Kazimierza Dąbrowskiego.Brał również udział w projekcie Fundacji Pendereckich Muzyka Nowych Czasów. Koncertował w ramach wymiany między innymi w Norwegii, Grecji, Estonii i Finlandii.
W maju 2017 r. uzyskał II nagrodę w Międzynarodowym konkursie Kameralnym w Wilnie. Poza grą na perkusji i fortepianie zajmuje się dyrygenturą i kompozycją.

O artystach

O artystach festiwalu muzyki dawnej „Barok na Mazurach” 2017

24 maja 2017 kasia

Liliana Stawarz – klawesynistka i pedagog. W 1988 roku ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie klawesynu Władysława Kłosiewicza, a w 1990 roku uzyskała dyplom Conservatoire National de Region de Rueil-Malmaison w klasie Huguette Dreyfus. Jest laureatką pierwszego Ogólnopolskiego Konkursu Klawesynowego im. Wandy Landowskiej w Krakowie, Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku, finalistką Międzynarodowego Konkursu Klawesynowego w Paryżu.

Od 2003 roku prowadzi klasę klawesynu, basu cyfrowanego, improwizacji oraz zajęcia z wokalistami – studium recytatywu i arii barokowej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i na Wydziale Zamiejscowym w Białymstoku.

Stopień doktora w dziedzinie sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka uzyskała w 2003 roku, a w 2008 roku na podstawie dorobku artystycznego i przedstawionej rozprawy habilitacyjnej „Suity klawesynowe G. F. Haendla HWV 426-433 – problemy wykonawcze” otrzymała stopień doktora habilitowanego.

Lilianna Stawarz wykłada także na licznych kursach i seminariach poświęconych zagadnieniom interpretacji i wykonawstwa muzyki dawnej, m.in. od 1993 roku podczas letnich kursów Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie.

Dokonała wielu nagrań radiowych, płytowych oraz uczestniczyła w licznych koncertach i liczących się festiwalach muzyki dawnej w kraju i za granicą, m.in. w Brugii, Brukseli, Utrechcie, Moskwie, Nowym Jorku, Nowym Brunszwiku, Rzymie i Berlinie.

Od 1991 roku związana jest z Warszawską Operą Kameralną, zarówno jak klawesynistka-kameralistka, jak i dyrygentka.

W latach 2012-2016 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Instrumentalno-Pedagogicznego w Białymstoku.

W 2005 roku odznaczona została Brązowym Krzyżem Zasługi przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. W 2012 roku otrzymała nagrodę I st. Rektora UMFC w Warszawie, prof. Stanisława Moryto.

Royal Baroque Ensemble – zespół instrumentalny specjalizujący się w wykonawstwie muzyki barokowej, ze szczególnym naciskiem na muzykę wokalno-instrumentalną. W skład zespołu wchodzą wybitni i doświadczeni muzycy, którzy są również członkami takich zespołów jak: Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Arte Dei Suonatori, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Fundacja Akademii Muzyki Dawnej. Muzycy grają na kopiach instrumentów z epoki, najczęściej pod kierownictwem artystycznym Lilianny Stawarz, ale również okazjonalnie pod kierownictwem Marco Vitale i Marka Toporowskiego.

Muzycy zespołu:

Grzegorz Lalek (skrzypce) – urodzony w Warszawie. Gry na instrumencie uczył się pod kierunkiem Krzysztofa Bąkowskiego i Konstantego Andrzeja Kulki. Ukończył studia na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w klasie skrzypiec Sławomira Tomasika. W 1997 roku otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Tadeusza Wrońskiego na Skrzypce Solo, a w roku 1998 (wraz ze swoim kwartetem smyczkowym) wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Zespołów Kameralnych im. K. Bacewicza. Swój kunszt instrumentalny doskonalił, uczestnicząc w mistrzowskich kursach prowadzonych przez Simona Standage’a i Antona Stecka.

W roku 2002 dokonał premierowego nagrania utworu Mariana Sawy Largo na skrzypce i organy. W 2004 roku nagrał płytę poświęconą twórczości kameralnej Josepha Gabriela Rheinbergera, a w roku 2007 Koncert na skrzypce amplifikowane Weroniki Ratusińskiej (płyta z tym nagraniem otrzymała nagrodę fonograficzną Pizzicato Supersonic Award). Jako muzyk sesyjny wziął udział w realizacji ponad 60 płyt z muzyką klasyczną, rozrywkową i filmową. Występował na wielu festiwalach muzycznych w kraju i za granicą.

Jako skrzypek-kameralista współtworzy kilka zespołów (Xerxes Strings, Kwartet Kwadrat, Machina del Tango, The New Art Ensemble, kwartet FOURmalina), które prowadzą aktywną działalność nagraniową i koncertową. Jest członkiem i współzałożycielem grupy Tangata Quintet, z którą nagrał płyty z muzyką Astora Piazzolli (2004 r.) i polskimi tangami (2005r.) Obie otrzymały nominacje do nagrody fonograficznej Fryderyk.

Gra na skrzypcach barokowych, koncertując z wieloma zespołami specjalizującymi się w stylowym wykonawstwie muzyki dawnej (Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Concerto Polacco, Harmonologia, Il Tempo, Kleine Cammer-Musique, Sonorus Quartet). W 2009 roku założył Ensemble Hyacinthus – zespół grajacy na instrumentach historycznych w zgodzie z dawnymi praktykami wykonawczymi, a którego debiut miał miejsce na Festiwalu Noworocznym w Gstaad u boku światowej sławy sopranistki Ewy Małas – Godlewskiej.

Marcin Sochan – absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec Sławomira Tomasika i Agaty Sapiechy (skrzypce barokowe), koncertmistrz Orkiestry Barokowej La Tempesta, aranżer. Zadebiutował jako solista w wieku 10 lat na scenie muzycznej Staattheater-Gera w Niemczech. Jest laureatem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów muzycznych, stypendystą Funduszu Pomocy Młodym Talentom Jolanty i Aleksandra Kwaśniewskich, Dartington International Summer School w Wielkiej Brytanii oraz w Guildhall School of Music and Drama w Londynie w klasach Krzysztofa Śmietany (skrzypce) i Rachel Podger (skrzypce barokowe). Grę na skrzypcach doskonalił na kursach mistrzowskich pod kierunkiem Wandy Wiłkomirskiej, Konstantego Andrzeja Kulki, Mariny Jaszwili, Simona Standage’a, Johna Holloway’a, Paolo Pandolfo. Współpracuje z Warszawską Operą Kameralną – Zespołem Instrumentów Dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Filharmonią Narodową, Il Tempo, La Tempesta, Goldberg Baroque Ensemble, Mercurius, Le Passioni dell’Anima, Musica Humana, z którymi także nagrywa płyty. W swojej pracy artystycznej promuje muzykę młodych polskich kompozytorów.

Marcin Stefaniuk (altówka barokowa) – absolwent Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina, Konserwatorium im. Witolda Lutosławskiego w Krakowie oraz Podyplomowych Studiów Mistrzowskich w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Uczestniczył w międzynarodowych kursach i festiwalach muzycznych, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem artystów, takich jak: Paul Goodwin, Sirkka-Liisa Kaakinen, Jaap ter Linden, Paul McCreesh, Andrew Parrott. Obecnie współpracuje z zespołami: Wrocławska Orkiestra Barokowa, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Sinfonia Viva, La Tempesta.

Maciej Łukaszuk (wiolonczela) – specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej. Prowadzi aktywną działalność koncertową – solową oraz kameralną – biorąc regularnie udział w wielu prestiżowych koncertach i różnorodnych festiwalach artystycznych. W swoim dorobku ma występy z większością znaczących zespołów muzyki dawnej w Polsce, m.in. z Consortium Sedinum Urszuli Stawickiej, Arte dei Suonatori czy Wrocławską Orkiestrą Barokową a także z zespołami zagranicznymi, przede wszystkim Les Ambassadeurs Alexisa Kossenki. Regularnie współpracuje z klawesynistką Lilianną Stawarz.

Jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (studiował u prof. Andrzeja Orkisza – wiolonczela, ad. Agaty Sapiechy – Międzywydziałowe Studium Muzyki Dawnej), Akademii Muzycznej w Krakowie (pedagog ad. Teresa Kamińska – wiolonczela barokowa) oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie (studia doktoranckie pod opieką prof. Marcina Zalewskiego). Na stałe współpracuje z Zespołem Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej Musicae Antiquae Collegium Varsoviense oraz zespołem Le Passioni dell’Anima, którego jest współzałożycielem.

Maciej Łukaszuk jest wykładowcą w Zakładzie Muzyki Dawnej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Grzegorz Zimak (kontrabas barokowy) – absolwent Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie kontrabasu Andrzeja Mysińskiego (2002, dyplom z wyróżnieniem). W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na violi da gamba w klasie Kazimierza Pyzika w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu.

Występował jako solista-kontrabasista z wieloma polskimi orkiestrami filharmonicznymi.

W roku 2001 został zaangażowany do Zespołu Instrumentów Dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense w Warszawskiej Operze Kameralnej, gdzie specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej, grając na kontrabasie barokowym, klasycznym oraz violi da gamba.

Bierze również udział w projektach takich zespołów, jak: Wrocławska Orkiestra Barokowa, Royal String Quartet, La Tempesta, Concerto Polacco, Ensemble Hyacinthus, Goldberg Ensemble czy Camerata Podlaska.

Jako gambista ma w dorobku wiele koncertów, występuje jako kameralista oraz wykonuje solowe partie violi da gamba we wszystkich Pasjach Jana Sebastiana Bacha.

Od 2014 roku jest wykładowcą w Zakładzie Muzyki Dawnej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Anton Birula (chitarrone) – studiował lutnię u prof. Toyohiko Satoh w Królewskim Konserwatorium w Hadze oraz u prof. Konrada Junghaenela w Hochschule für Musik w Kolonii. Koncentruje się na utworach solowych napisanych na lutnię barokową – taki właśnie repertuar, składający się z dzieł J. S. Bacha, S. L. Weissa oraz XVII-wiecznych lutnistów francuskich, zaprezentował na licznych recitalach lutniowych. Szczególnie zainteresowały go transkrypcje solowych utworów skrzypcowych i wiolonczelowych J. S. Bacha na lutnię barokową. Grając na teorbie, brał udział w licznych wykonaniach utworów kameralnych i orkiestrowych z wieloma różnymi zespołami specjalizującymi się w XVII-wiecznej muzyce włoskiej i angielskiej. Jego fascynacja francuską muzyką na violę da gamba doprowadziła do współpracy z rosyjskim gambistą Victorem Sobolenko, z którym w roku 2001 nagrali płytę zawierającą utwory Maraina Marais na gambę solo z teorbą jako jedynym towarzyszącym instrumentem continuo. Anton Birula współpracował z tak wybitnymi solistami jak Władysław Kłosiewicz, Nigel Kennedy, Emma Kirkby, Marek Toporowski, Olga Pasiecznik. Podczas swojej długiej współpracy z Warszawską Operą Kameralną brał udział w wystawieniach wszystkich dzieł Claudio Monteverdiego, a także oper Periego, Cacciniego, Landiniego, Scarlattiego.

Muzycy Orkiestry Symfonicznej Opery i Filharmonii Podlaskiej

– w swoim repertuarze posiada największe dzieła światowej literatury symfonicznej oraz muzykę współczesną.

Zespół występuje gościnnie w kraju i za granicą (m.in. Austria, Belgia, Białoruś, Chiny, Estonia, Finlandia, Norwegia, Francja, Litwa, Łotwa, Niemcy, Rosja, Szwecja, Ukraina, Wielka Brytania, Włochy). W 1995 roku Orkiestra OiFP pod batutą Mirosława Jacka Błaszczyka koncertowała w nowojorskiej Carnegie Hall.

Za dokonania fonograficzne Orkiestra OiFP wyróżniona została licznymi nagrodami, m.in. za album „Paderewski – Piano Concerto, Polish Fantasy” z udziałem Kevina Kennera pod dyrekcją Marcina Nałęcza-Niesiołowskiego, uhonorowana Nagrodą Akademii Fonograficznej Fryderyk 2012 w kategorii: Album Roku Muzyka Symfoniczna i Koncertująca oraz za album „Symphony of Providence” uhonorowana Nagrodą Akademii Fonograficznej Fryderyk 2016 w kategorii: Album Roku Muzyka Współczesna.

Chór Akademicki Politechniki Warszawskiej – niewątpliwie jeden z najprężniej rozwijających się zespołów chóralnych w Polsce, zaliczany do ścisłej czołówki krajowych chórów akademickich. Emanuje energią, imponuje profesjonalizmem i zachwyca brzmieniem.

Zespół tworzą w większości studenci i absolwenci Politechniki Warszawskiej – młodzi i ambitni śpiewacy, z oddaniem realizujący pasję śpiewu zespołowego.

W zróżnicowanym (śpiewanym w kilkunastu językach!) i starannie wyszukanym repertuarze ChAPW znajdziemy muzykę od renesansu po współczesność, utwory okazjonalne (pieśni patriotyczne, kolędy, itp.) i prawykonania.

W ciągu 15 lat swojej działalności Chór miał okazję wielokrotnie występować na krajowych i zagranicznych konkursach chóralnych, nierzadko plasując się w ścisłym gronie laureatów. Obecnie ChAPW śpiewa ponad 30 koncertów rocznie. Warto tu wspomnieć o regularnym udziale zespołu w prestiżowym cyklu Wielka Muzyka w Małej Auli organizowanym pod auspicjami macierzystej uczelni, jak również koncertach na zaproszenie krajowych filharmonii i renomowanych festiwali oraz przedsięwzięciach z muzyką filmową.

ChAPW jest organizatorem Mazowieckiego Festiwalu Chórów Akademickich Vivat Academia.

Wanda Franek, mezzosopran, to młoda śpiewaczka, o rzadko spotykanej ciemnej barwie głosu. Ukończyła Uniwersytet Muzyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasie profesor Jadwigi Rappé w 2010 roku. Jest laureatką pierwszej nagrody Konkursu Wokalnego im. Ludomira Różyckiego w Gliwicach oraz trzeciej nagrody w Konkursie Wokalnym w Dusznikach Zdroju oraz finalistką Międzynarodowego Konkursu im. A. Campi.

Jeszcze podczas studiów, w 2008 roku, zadebiutowała na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej partią Lucindy w operze Kochanek wszystkich B. Galuppiego. Od października 2012 współpracuje z Teatrem Wielkim Operą Narodową przy produkcjach Manon Lescaut w reżyserii Mariusza Trelińskiego oraz Lohengrin w reżyserii Antony’ego McDonalda.

W latach 2013-2015 Wanda Franek była adeptką Akademii Operowej przy Teatrze Wielkim Operze Narodowej, gdzie współpracowała z Eytanem Pessenem, Matthiasem Rexrothem oraz Izabelą Kłosińską. W 2014 roku w ramach programu Aldeburgh Music, zadebiutowała na deskach Snape Maltings w Aldeburgh, Wielka Brytania, gdzie zaśpiewała partię Amora w Koronacji Poppei C. Monteverdiego w reżyserii Daisy Evans. W tym samym roku rozpoczęła współpracę z Operą Krakowską przy koprodukcji z Trondheim Symfoniorkester Mefistofelesa A. Boito w reżyserii Tomasza Koniny.

Wiosną 2015 roku zaśpiewała po raz pierwszy partię Doroty w operze J. Stefaniego Cud albo Krakowiaki i Górale w Teatrze Wielkim Operze Narodowej, wystąpiła w roli królowej Erenice w Sosarme G. F. Händla z towarzyszeniem Capelli Cracoviensis oraz na Festiwalu Mozartowskim Warszawskiej Opery Kameralnej wykonując koncertowe wersje najpiękniejszych arii z oper W. A. Mozarta. W listopadzie 2015 wystąpiła w produkcji Opery Narodowej Straszny dwór w reżyserii Davida Pountneya pod batutą Andryi’a Yurkevicha jako Stara niewiasta.

W sezonie 2016/2017 artystka zadebiutowała w partiach Mercedes w premierowej realizacji Carmen G. Bizeta oraz Suzuki w Madamie Butterfly G. Pucciniego w Operze na Zamku w Szczecinie. Następnie wystąpiła ponownie w roli Starej niewiasty w Strasznym dworze w Teatrze Wielkim Operze Narodowej.

Wanda Franek koncertowała między innymi z Jerzym Maksymiukiem, Tadeuszem Strugałą, Tadeuszem Wojciechowskim, Władysławem Kłosiewiczem czy Ewą Strusińską.

Olga Siemieńczuk – sopran, ur. w 1989 w Białymstoku, gdzie ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną II stopnia im I. J. Paderewskiego w klasie fortepianu. W 2014 roku ukończyła z wyróżnieniem studia na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu solowego Jolanty Janucik. W 2015 roku została absolwentką Podyplomowego Studium Pieśni na tejże uczelni. Obecnie pozostaje pod opieką wokalną Olgi Pasiecznik i Cezarego Szyfmana. W maju 2014 roku zdobyła Nagrodę Specjalną na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Jakuba Pustiny (Czechy), a w kwietniu 2016 roku wraz z pianistką Karoliną Czechowską uzyskały tytuł finalistek XIX Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej im. K. Bacewicza w Łodzi. Na scenie operowej debiutowała na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w studenckiej produkcji Sen nocy letniej Brittena. Poza tym występowała m.in. jako Colette w Le Devin du village Rousseau (Rheinsberg, Niemcy), Eurilla w Orlando Paladino Haydna (Włochy, Austria, Słowenia, Chorwacja) i Zerlina w operze Don Giovanni Mozarta (projekt Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina; Warszawska Opera Kameralna). W 2014 r. kreowała rolę Sie w operze Wasserstimmen Dariusza Przybylskiego oraz partie Kobiety i Marzanny w Labiryncie Orfeja Nikolet Burzyńskiej. W 2015 roku zdobyła entuzjastyczne recenzje po wykonaniu głównej partii żeńskiej w kameralnej operze Sacred Emily Eunho Changa. Uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Rudolfa Piernaya (Guildhall School of Music and Drama, Londyn), Urszulę Kryger (Akademia Muzyczna im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi), Axel Bauni (Universität der Künste, Berlin) i Agatę Zubel.

Rafał Grozdew – tenor, doktor sztuk muzycznych w dziedzinie wokalistyki. Absolwent studiów Wokalno-Aktorskich pod kierunkiem Prof. Wiesławy Maliszewskiej na Akademii Muzycznej im.: St. Moniuszki w Gdańsku oraz Wydziału Zarządzania Kulturą na Uniwersytecie Warszawskim. Swoje umiejętności wokalne kształcił także pod kierunkiem wybitnej śpiewaczki Mariny Hristovej. Karierę wokalną rozpoczął w wieku piętnastu lat koncertując z Chórem Violletty Bieleckiej (m. in.: w Filharmonii Berlińskiej). Jest laureatem konkursu „Polskiej Muzyki Wokalnej”. Brał także udział w „Koncercie Młodych Talentów” w Helu. Występował na deskach teatrów europejskich (m. in.: Stadttheater Schaffhausen, Kurtheater Baden, Theater Winterthur, Theatre Vevey w Szwajcarii, Theatre d’Esch w Luxemburgu, Theater Worms oraz Neues Theater w Niemczech, Hering Theater, Musikteatert Vejle, Albertslund Musik Teatert w Danii), a także w Polsce (Państwowa Opera Bałtycka, Teatr Narodowy w Warszawie) oraz w Filharmoniach: Bałtyckiej, Szczecińskiej, Poznańskiej, Świętokrzyskiej, Białostockiej, Łomżyńskiej, Słupskiej. Brał udział w spektaklu muzycznym zorganizowanym z okazji 99-lecia Teatru Polskiego w Warszawie. Śpiewał na festiwalach: „Musica Sacra” w Gdyni, „Moniuszkowski Festiwal Podlasia” w Białymstoku, „Letni Fetiwal Nowego Miasta” w Warszawie, „Fryderyk Chopin na Uniwersytecie Warszawskim” oraz „Cantemus Omnes”. Współpracując z fundacją Collegium Musicum Uniwerytetu Warszawskiego zaprezentował projekty m.in. „Pieśni dla dwojga”, „Pieśni Kurpiowskie” K. Szymanowskiego oraz projekt operowy w ramach festiwalu „Dramma per musica”. Występował w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego podczas gali rozdania nagród „Koryfeusz Muzyki Polskiej”. Ma w swoim dorobku wiele koncertów oratoryjnych i kantatowych pod batutą Eckarta Manke, Janusza Przybylskiego, Jacka Rogali, Ewy Strusińskiej, Pawła Kosa-Nowickiego, Andrzeja Borzyma. Współpracuje zarówno z zespołami muzyki dawnej (Sine Nomine, Ars Nova, Sabionetta, Jerycho) jak i z muzykami alternatywnych grup muzycznych (Swoją Drogą, Kapela ze Wsi Warszawa, Kapela Do Szymanowskiego, DesOrient, Varsovia Manta) – tworząc projekty łączące brzmienia klasyczne z etnicznymi. Płyta „Etnofonie Kurpiowskie. Tribute to Szymanowski” z jego udziałem została nominowana do prestiżowej nagrody środowiska muzycznego „Koryfeusz Muzyki Polskiej” jako „Wydarzenie Roku”. Jego talent wokalny został dostrzeżony także przez kompozytorów, którzy pisali utwory specjalnie na jego głos (K. Dębski, M. Lorenc). Współpracował z Uniwersytetem Warszawskim, jako instruktor artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca „Warszawianka”. Kompozytorzy K. Dębski i M. Lorenc tworzyli kompozycje przeznaczone specjalnie na jego głos. Koncerty z jego udziałem były transmitowane w Telewizji Polskiej: Gala wręczenia nagród „Za zasługi dla Polski i Polaków poza granicami kraju”(Zamek Królewski w Warszawie) oraz „Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki” (doroczna akcja muzyczna na pl. Piłsudskiego w Warszawie organizowana we współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego).

Zasiadał w jury na konkursach wokalnych (m.in.: Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Giulio Perottiego w Ueckermünde w Niemczech).

Paweł Czekała – bas, kierownik artystyczny tegorocznej edycji Festiwalu Barok na Mazurach. Absolwent Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Kazimierza Pustelaka. Urodzony w Olecku w 1968 roku na Mazurach, gdzie rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia na waltorni pod kierunkiem Jana Orlika. Naukę kontynuował w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Białymstoku. Śpiew rozpoczął na Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie Stanisława Heimbergera, następnie na Akademii Muzycznej w Warszawie u prof. Edmunda Kossowskiego. Stale współpracuje z dr. hab. Arturem Stefanowiczem. Ukończył kursy wokalne pod kierunkiem prof. Ryszarda Karczykowskiego, Jana Van Elsackera, Kai Wessela, Rudolfa Piernaya, Izabeli Kłosińskiej, Mai Nosowskiej. Występował na scenach Teatru Wielkiego, Teatru Collegium Nobilium, Filharmonii Świętokrzyskiej, Warszawskiej Opery Kameralnej, Opery Nova w Bydgoszczy, Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym w Gdańsku, Polskim Radiu. W swoim repertuarze posiada zarówno partie operowe, jak i liczne dzieła oratoryjne. Wykonywał wielokrotnie Requiem oraz Mszę Koronacyjną W. A. Mozarta, Stabat Mater J. Haydna, Stabat Mater G. Rossiniego, Siedem Ostatnich Słów Chrystusa na Krzyżu J. Haydna, Kantaty J. S. Bacha, Oniegin P. Czajkowskiego (partia Gremina), Don Giovanni W. A. Mozarta (partia Komandora), Koronacja Poppei C. Monteverdiego (partia Seneki), Rodelinda G. F. Haendla (partia Garibalda), Sen nocy letniej B. Brittena (partia Pigwy), Krakowiacy i Górale (partia Bartłomieja), Burza H. Purcella (partia Prospera). Współpracował z dyrygentami, takimi jak: M. Kulczyńska, R. Janiak, D. Zimnicki, J. Przybylski, J. Rogala, J. Łukaszewski, P. Wajrak, W. Kłosiewicz.

Dariusz Zimnicki – absolwent Konserwatorium Wileńskiego (1997) oraz Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie specjalności dyrygentura chóralna (2002, klasa prof. Ryszarda Zimaka). W 2009 roku uzyskał stopień doktora sztuk muzycznych, a w 2015 roku stopień doktora habilitowanego.

W latach 2002-2004 jako dyrygent asystent był związany z Warszawską Operą Kameralną. Obecnie pracuje w macierzystej uczelni jako adiunkt w Katedrze Dyrygentury Chóralnej oraz jako dyrygent asystent chóru mieszanego UMFC, a także wydziałowego zespołu wokalnego.

Od roku 2004 prowadzi Chór Akademicki Politechniki Warszawskiej oraz Chór Archikatedry Warszawskiej. Z obydwoma zespołami aktywnie koncertuje, przygotowując bardzo zróżnicowane programy a cappella, jak również dzieła wokalno-instrumentalne. Wyróżnia się licznymi inicjatywami w wykonywaniu dzieł zapomnianych i nowo odkrytych w literaturze chóralnej. Z powodzeniem występuje na krajowych i zagranicznych festiwalach oraz konkursach (ponad 20 nagród). Jest współzałożycielem (2011) i dyrygentem chóru Tibi Domine przy parafii Najświętszego Zbawiciela w Warszawie.

Był stypendystą Ministra Kultury za wyróżniające osiągnięcia w nauce. Został laureatem trzeciej nagrody oraz nagrody indywidualnej za pracę nad interpretacją utworu Karola Szymanowskiego na ogólnopolskim konkursie dyrygentów chóralnych w Poznaniu w roku 2002.

Jest koordynatorem regionalnym ogólnopolskiego programu rozwoju chórów szkolnych Śpiewająca Polska. Prężnie działa jako organizator i współorganizator konkursów, festiwali oraz przeglądów chóralnych.

Udziela się jako juror, prelegent oraz ekspert w przedsięwzięciach na szczeblu regionalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym.

O artystach

Ewa Kozłowska

19 maja 2016 kasia

Ewa Kozłowska – urodzona w 1972 roku, w Olecku na Mazurach. Laureatka wielu konkursów fotograficznych w kraju i za granicą. Od 2005 do 2009 współpracowała z „Biuletynem Fotograficznym”. Autorka poematów prozą. Tłumaczka języka francuskiego. Z wykształcenia romanistka z drogą kształcenia dosyć zawiłą i twórczą: od paryskiej Sorbony i Uniwersytetu Aix-Marseille II po Uniwersytet Warszawski. Od czasu do czasu publikuje w polskiej prasie (m.in.: „Polityka”, „Undergrunt”, „Borussia”, „Za miastem”, „Tygodnik Olecki”, „Treuburg Post”, „RAL’M”, „”Zoon Politikon”, „Nowe Życie Pabianic”). W roku 2008 otrzymała Stypendium Artystyczne Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Ewa Kozłowska zrealizowała wiele projektów fotograficznych i wystaw w kraju (m.in. w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Olsztynie, Wojnowie, Kowalach Oleckich, Sejnach, Ostródzie, Giżycku, Ełku czy też w Olecku) i za granicą (Francja, Niemcy, Litwa, Chiny, Izrael) oraz publikacji („Portret-Czukty”, „Staroobrzędowcy z Wojnowa”, „Paryż-Bruksela”, „Proust Odnaleziony”, „Portrety mieszkańców Olecka”, „Małe Impresje/Les petites impressions”). W 2011 Ewa Kozłowska została uhonorowana tytułem „Pasjonatki Przypisanych Północy” przyznawanym przez Stowarzyszenie Kulturalne „Przypisani Północy”. Uczestniczka paryskiego Salonu Jesiennego 2011. W 2012 została laureatką „Złotej Dziesiątki Kobiet Sukcesu Warmii i Mazur”. W 2012 roku otrzymała także tytuł „REVELATION 2012” („Odkrycie roku 2012”). W 2013 uczestniczyła w Salonie Les Hivernales. W 2014 i w 2015 roku została ponownie zaproszona do udziału w paryskim Salonie Jesiennym. W 2015 roku Ewa Kozłowska była uczestniczką Festiwalu Literackiego w Binic (Francja), w tym także roku została wybrana przez Departament Kultury miasta Paryża do udziału w Białej Nocy.

Fundacja Wspierania Rozwoju Edukacji i Kultury NA MAZURACH

Archiwum kategorii: O artystach

O artystach 5. Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach” 2023

O artystach 4. Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach” 2019

O artystach Międzynarodowego Festiwalu „Barok na Mazurach” 2018

O artystach koncertu „Sacrum w muzyce kameralnej”

O artystach festiwalu muzyki dawnej „Barok na Mazurach” 2017

Ewa Kozłowska